1 РАББИ Мусагъа бойле деди: – Харуннынъ огъулларына, руханийлерге бойле айт: Халкъындан олгъан ич бири ольген адамгъа токъунмасын ве озьлерини арамламасын.
Руханий олюнинъ янына якъынлашмасын, озюни арамламасын. Янъгъыз олю ана-бабасы олса, огълу я да къызы олса, къардашы я да эвленмеген къызкъардашы олса, онъа янына кельмек ве озюни арамламакъ мумкюн.
Мына чадырда ольген адам акъкъында къанун: чадыргъа кирген эр бир адам ве чадырда олгъан бутюн шей еди кунь арам оладжакъ.
О, ич бир олюнинъ янына якъынлашмасын. Ольген ана-бабасына биле токъунмасын ве озюни арамламасын.
Олюлер ичюн тенинъизде яра япманъыз, устюнъизге ине санчып бир тюрлю язы язманъыз. Мен – РАББИм.
О вакъыт сиз билирсинъиз ки, левийлилерге берген васиетим турсун деп, Мен сизге бу эмирни бердим, – дей Ордуларнынъ РАББИси.
– Шимди, руханийлер, бу эмир сиз ичюндир.
Эй, руханийлер, буны эшитинъиз! Эй, Исраиль халкъы, дикъкъатнен динъленъиз! Эй, падишанынъ эви, къулакъ асынъыз! Сизлер укюм этиледжексинъиз, чюнки сиз озь путларынъызнен Мицпа шеэринде халкъны къапкъангъа тюшюрдинъиз, Тавор дагъында къоюлгъан бир агъ киби олдынъыз.
Тарлада къылычнен ольдюрильген я да озь олюминен ольген бирине, адам кемигине я да къабирге эр токъунгъан адам еди кунь арам оладжакъ.
– Исраиль огъулларына буюр, тери хасталыгъына огърагъан, къан ве ирин акъувы олгъанлар я да олю адамгъа токъунып арамлангъан эр кесни ордудан тыш чыкъарсынлар.
РАББИ ичюн назарей олмакънынъ бутюн вакътында о, олю беденге якъынлашмасын.
Насылдыр адамнынъ олюсине токъунгъан эр адам еди кунь арам оладжакъ.