Муса Харунгъа: – Комюр табагъыны ал да, ичине къурбан еринден атешни, атеш устюне къокъулы отларны къой. Тез джемааткъа чап да, олар ичюн одеме эт. РАББИнинъ гъазабы котерильди ве халкънынъ ёкъ этилюви башланды, – деди.
Руханийлер къарарларымны беджерсинлер. Эгер олар сёзлеримни бозсалар, озь башларына гуна къазанаджакълар ве оледжеклер. Мен – РАББИм. Мен оларны азиз эттим.
Бу ерде къокъулы отлар якъыладжакъ алтын ер, эм де эр тарафы алтыннен къаплангъан Васиет Сандыгъы бар эди. Онынъ ичинде манна къоюлгъан алтын чанакъ, Харуннынъ чечек ачкъан таягъы ве Васиет сёзлеринен таш левалары бар эди.