7 Харуннынъ огъуллары, руханийлер, къурбан ерининъ устюнде атеш якъсынлар, атеш устюне одун къойсунлар.
Алла Ибраимге айткъан ерге кельдилер. Анда Ибраим къурбан ерини къурды, одунларны азырлады ве, огълу Исхакъны багълап, къурбан ери устюне, одунлар тёпесине къойды.
– Къурбан якъылгъан еримде атеш бошуна янмасын деп, сизинъ биринъиз Сарай къапуларыны къапатаджагъынъыз яхшы олур эди. Мен сизден разы дегилим, – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Сиз кетирген бахшышларынъызны да Мен истемейим.
Даа мен вакъты-саатинде одунларны кетирмеге ве биринджи махсулларны бермеге буюрдым. Аллам! Мени унутма, манъа эйилик яп!
Сулейман озь дувасыны битирген сонъ, коктен атеш энди ве бутюнлей якъыладжакъ къурбанларны ве башкъа къурбанларны якъты, ве РАББИнинъ Шурети Сарайны толдурды.
Давут анда РАББИге къурбан ерини къурды. Сонъ айванларны къурбан чалып бутюнлей якъты ве аманлыкъ къурбанларыны да чалды. РАББИни чагъырды, РАББИ де оны эшитти ве коклерден бутюнлей якъыладжакъ къурбан ерине атеш йиберди.
РАББИнинъ огюнден атеш чыкъты ве къурбан ерининъ устюндеки бутюнлей якъыладжакъ къурбанны ве ич ягъларыны бутюнлей якъты. Бутюн халкъ буны корьди. Эписи къуванчтан къычырдылар ве ерге бетлеринен тийдилер.
РАББИ Мусагъа бойле деди:
Сонъ одунларны къойып, бугъаны парчалады ве оны одунларнынъ устюне къойды.
Смаил Элкъананынъ огълу эди, Элкъана Ерохамнынъ огълу эди; Ерохам Элиэлнинъ огълу, Элиэл Тоахнынъ огълу,