Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Хошеа 4:1 - Мукъаддес Китап

1 Эй, Исраиль огъуллары! РАББИнинъ сёзюни динъленъиз! РАББИ бу ерде яшагъанларны къабаатлай, чюнки мемлекетте не акъикъат, не мерамет бар, ве адамлар Алланы бильмейлер.

Gade chapit la Kopi




Хошеа 4:1
44 Referans Kwoze  

– Халкъым акъылсыз, Мени танымайлар. Олар – акъылсыз балалар, ич бир шейни анъламайлар. Яманлыкъ япмагъа усталар, яхшылыкъ этмеге исе бильмейлер.


Эй, дагълар ве ернинъ сарсылмаз темеллери! РАББИнинъ къабаатлавыны эшитинъиз, – РАББИ Озь халкъынен, Исраильнен давалаша.


Энди кереги киби, озюнъизни къолгъа алынъыз ве гуна япманъыз! Сизинъ айыбынъызгъа, сизлерден базыларынъыз Алланы бильмейлер.


Алланы акъылда тутмагъа бир шей саймагъанлары ичюн, Алла оларны бозукъ акъыл укюмине берди, ве олар разылыкъ олмагъан ишлерни япып башладылар.


РАББИ Ехуданы да суд этеджек, Якъупны да япкъан ишлерине коре джезалайджакъ, япкъанларына коре акъкъыны береджек.


Гудюрди ер юзюнинъ четлерине къадар етеджек. РАББИ халкъларнен дава этеджек, эр бир джанны суд этеджек, яманларны къылычнен ольдюреджек, – дей РАББИ.


Мен тюшюндим: – Фукъаре олгъаны ичюн, оларгъа акъыл етмей, РАББИнинъ ёлуны, Алланынъ Къануныны бильмейлер.


Эй, миллетлер, динълемек ичюн, якъынлашынъыз! Эй, халкълар, къулакъ асынъыз! Ер юзю ве ер устюнде яшагъан эр шей, дюнья ве анда эписи догъгъанлар, динъленъиз!


– Айдынъыз, – дей РАББИ, – давамызны бакъайыкъ. Гуналарынъыз къып-къырмызы олса биле, къар киби ап-акъ оладжакъсынъыз, ачыкъ къызыл олса биле, юнь киби бем-беяз этерим.


Рухнынъ иманлылар джемиетлерине айткъан лафларыны къулагъы олгъан эр бири эшитсин».


Рухнынъ иманлылар джемиетлерине айткъан лафларыны къулагъы олгъан эр бири эшитсин. Енъеджек адам экинджи олюмден ич бир зарар корьмез».


Амма Оны ич бир вакъыт бильмединъиз. Мен исе Оны билем. Эгер «Оны бильмейим», – десем, сизге ошагъан яланджы олур эдим. Амма Мен Оны билем ве Онынъ Сёзюни тутам.


Шимди РАББИнинъ сёзюне къулакъ ас. Сен: «Исраильге къаршы пейгъамберлик этме, Исхакъ эвине къаршы бир сёз айтма», – дейсинъ.


Эй, руханийлер, буны эшитинъиз! Эй, Исраиль халкъы, дикъкъатнен динъленъиз! Эй, падишанынъ эви, къулакъ асынъыз! Сизлер укюм этиледжексинъиз, чюнки сиз озь путларынъызнен Мицпа шеэринде халкъны къапкъангъа тюшюрдинъиз, Тавор дагъында къоюлгъан бир агъ киби олдынъыз.


Эй, Ехуданынъ падишасы, Цидкия! РАББИнинъ сёзюни динъле! РАББИ сенинъ акъкъынъда бойле дей: Сен къылычтан ольмейджексинъ,


«Ехуда падишалары ве Ерусалимде яшагъанлар! РАББИнинъ хаберини динъленъиз! Исраильнинъ Алласы, Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: Бакъынъыз, бу ерге бир беля тюшюреджегим. Онынъ акъкъында эр эшиткеннинъ къулакълары къоркъудан чынълайджакъ.


Эй, къадынлар, РАББИнинъ сёзюни динъленъиз, агъызындан чыкъкъан эр сёзге къулакъ асынъыз. Къызларынъызгъа агъламакъны огретинъиз, бири-биринъизге агълав тюркюлерини йырламакъны окъутынъыз.


О вакъыт оларгъа: «Бу халкъкъа РАББИнинъ, Алласынынъ сесини динълемей ве насиатыны къабул этмей, – айт. – Акъикъат гъайып олды, агъызларындан алынды».


– Эм кучюги, эм буюги – эр кес арам къазанчны къыдыралар; эм пейгъамберлер, эм руханийлер – эписи алдаталар.


Мемкелет агълайджакъ, юкъарыдаки коклер къарараджакъ. Мен айттым, къарар эттим, пешман этмейджегим, ниетимден къайтмайджагъым.


Эй, Якъупнынъ халкъы ве Исраильнинъ эписи сойлары! РАББИнинъ сёзюни динъленъиз!


РАББИнинъ сёзюнден къалтырагъанлар, Онынъ сёзюни динъленъиз: – Сизни корьмеге истемеген, Адым ичюн сизни къувалагъан къардашларынъыз: «РАББИ Озюни шуретинде косьтерсин де, шенълигинъизге бакъайыкъ!» – дейлер. Амма олар масхара оладжакълар.


О куню РАББИ джезалай, о йылы Сион давасы ичюн халкъларнынъ акъларыны бере.


Эй, мыскъылджылар, Ерусалимдеки халкъкъа падишалыкъ эткенлер! РАББИнинъ сёзюни динъленъиз!


– Шимди исе, Ерусалимде яшагъанлар, Ехуданынъ акъайлары! Юзюм багъымнен не япаджагъымны огретинъиз.


Эй, «Содом башлыкълары»! РАББИнинъ сёзюни динъленъиз! Эй, «Гомора халкъы»! Алламызнынъ Къанунына къулакъ асынъыз!


Микъая джевап берип: – РАББИнинъ сёзлерини динъле! Мен Озь тахтында отургъан РАББИни корьдим. Бутюн коклернинъ ордусы Онынъ сагъ ве сол тарафында турмакъта эди.


Адалет ичюн агъзыны ачкъан, керчекни къорчалагъан кимсе ёкъ. Бош шейге ишаналар, ялан айталар, яманлыкъ тюшюнип, ярамазлыкъ догъалар.


Аманлыкъ ёлларындан хаберлери ёкъ, юрген ерлеринде адалет ёкъ. Туткъан ёллары къыйыштыр, о ёлдан кеткен эр кес аманлыкъны бильмез.


Керильген яй окъ атмагъа азыр олгъаны киби, тиллери ялан айтмагъа азырдыр; олар кучьлю, амма курешлери акъикъат ичюн дегиль, бир яландан башкъасына кечелер ве Мени бильмейлер, – дей РАББИ.


Алла, Ордуларнынъ РАББИси, Исраильни ве Ехуданы ташлап кетмеди; Исраильнинъ Азизи огюнде топракълары гуналаргъа толу олса да, олар тул къадын олмадылар.


– Эй, акъсакъаллар, буны динъленъиз, бу топракъта яшагъан эр кес, къулакъ асынъыз: Сизинъ заманынъызда я да деделеринъизнинъ заманында бойле бир шей олдымы?


Шунынъ ичюн сизлернен дава этеджегим, – дей РАББИ, – торунларынъызнен де дава этеджегим.


Онынъ ичюн Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Бакъынъыз, оларны иритип сынайджагъым. Халкъыма башкъа не япып олурым?


Мысыр топрагъындан чыкъаргъан кунюмден башлап, бу куньгедже Мен деделеринъизни даима тенбиелей эдим, къайта-къайта: «Сесимни динъленъиз», – деп къандыра эдим.


Шунынъ ичюн, эй, ороспу, РАББИнинъ сёзюни динъле!


Япкъан ишлери оларгъа Алласына къайтмагъа ёл бермейлер, чюнки оларнынъ ичинде ороспулыкъ руху булуна, ве олар РАББИни танымай.


Якъуп ана къурсагъында биле къардашыны тепти, буюген сонъ исе Алланен курешти.


Эй, Исраиль огъуллары, бу сёзлерни динъленъиз! РАББИ сизге, Мысырдан чыкъаргъан бутюн халкъкъа шойле дей:


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite