8 Я РАББИм, Сен Озь халкъынъ, сатын алгъан Исраиль ичюн одеме эт, бу къабаатсыз ольдюрильген адамнынъ къаны ичюн Озь халкъынъдан акъкъыны сорама». Сонъ оларгъа къан ичюн одеме этилир.
О заман денъизджилер РАББИге ялварып, айттылар: – Я РАББИ, Санъа ялварамыз, бу адамнынъ джаны ичюн бизим джанларымыз гъайып олмасын. Эгер бу адам къабаатсыз олса, онынъ къаныны башымызгъа тюшюрме! Сен, РАББИ, насыл истеген олсанъ, ойле де яптынъ.
Бойледже, инсафлы адам Хабильнинъ къанындан башлап, Алланынъ Сарайы ве къурбан ери арасында сизлер ольдюрген Берекиянынъ огълу Зекъарьянынъ къанынадже ер юзюнде тёкюльген бутюн гунасыз адамларнынъ къаны сизинъ бойнунъызда!
Олар яшлыкътан Мысырда ороспулыкъ япкъан. Анда кокюслери эзильген, анда оларнынъ къызлыкъ мемелери эзильген эди.
Лякин шуны къатиен билинъиз ки, мени ольдюрсенъиз, озьлеринъиз, бу шеэр ве шеэрлилер къабаатсыз къанымны тёккенинъиз ичюн къабаатлы оладжакъсынъыз. Керчектен де, эписи бу сёзлерни сизге айтмагъа мени сизге РАББИ ёллады!
Менашше къабаатсыз къан тёкип, Ерусалимни къабаатсыз къангъа толдургъан, шунынъ ичюн РАББИ оны багъышламагъа истемеди.
Давут, бу вакъиа акъкъында эшитип: – РАББИнинъ огюнде меним де, падишалыгъымнынъ да Нер огълу Авнернинъ къаны тёкюльгенинде къабаатым ёкъ.
ве бойле айтсынлар: «Къолларымыз бу адамнынъ къаныны тёкмеди, козьлеримиз джинаетни корьмеди.
Падиша онъа: – Онынъ дегени киби яп. Оны ольдюр де, анда дефн эт. Ёав тёккен къабаатсыз къанны меним эвим ве бабамнынъ эвинден силь, – деди.
лякин оны Корюшюв Чадырынынъ киришине, РАББИге къурбан оларакъ Онынъ Мескени огюне кетирмеген олса, о адам къан тёккенинде къабаатлы оладжакъ. Шу адам къан тёккен киби оладжакъ ве халкъ арасындан ёкъ этильсин.