6 Сонъ ольдюрильген адамгъа энъ якъын олгъан шеэрнинъ акъсакъаллары келип, вадийде бойну сындырылгъан тананынъ устюнден къолларыны ювсунлар
Сен къудретинънен денъизни ярдынъ, аждерханынъ башларыны сувда парчаладынъ.
О вакъытта мени сарып алгъан душманларыма къаршы мен башымны котерип юреджегим; РАББИнинъ чадырында къурбанлар чалып, къуванчнен къычыраджагъым, РАББИге йырлайджагъым ве чалгъы чаладжагъым!
Олар – тек ашлар, ичимликлер ве эр тюрлю абдестлер. Булар – беден ичюн эмирлер, ве олар янъы тертип пейда олгъанына къадар къоюлгъан.
Сабуннен ювунсанъ да, башкъа темизлейджек шей къуллансанъ да, къабаатынъ огюмде къара леке киби олды, – дей РАББИ-ТААЛЯ.
Алла Озю сени эбедиен ёкъ этеджек, сени булунгъан еринъден къувып айыраджакъ, тирилер топрагъындан сенинъ тамырынъны чыкъараджакъ. Сэла
«Давут Ахимелекнинъ эвине кирди», – деп онъа бильдирди.
Къар сувунен ювунып, эллеримни тер-темиз ювсам биле,
ве бойле айтсынлар: «Къолларымыз бу адамнынъ къаныны тёкмеди, козьлеримиз джинаетни корьмеди.
Онынъ къаны Ёавнынъ башына ве бабасынынъ бутюн союна тюшсюн. Ёавнынъ союнда арам беден хасталыгъы ве маразнен хасталангъан я да топал олгъан, къылычтан ольген я да бир тилим отьмекке мухтадж олгъан адамлар эр вакъыт олсунлар! – деди.