43 Мен сизлерге буны айтып бердим, лякин сиз динълемединъиз ве, РАББИнинъ сёзюне къаршы чыкъып, кибирлендинъиз ве дагъларгъа кеттинъиз.
Лякин олар озьлерине ишанып, дагълыкъ ерининъ тёпесине котерильдилер. РАББИнинъ Васиет Сандыгъы ве Муса исе ордуда къалды.
Эй, энъсеси къаткъанлар! Юреги ве къулакълары сюннет олмагъанлар! Бабаларынъыз киби сизлер де эр вакъыт Мукъаддес Рухкъа къаршы чыкъасынъыз.
Амма олар инат олып, Онынъ Мукъаддес Рухуны ынджыттылар, ве О, оларнынъ душманы олды, оларгъа къаршы дженк этти.
Саба эрте турып, дагълыкъ ерининъ тёпесине котерильдилер ве: – Мына, биз мындамыз. Биз гуна къазандыкъ. Шимди РАББИ айткъан ерге барайыкъ, – дедилер.
Исраиллилерден я да кельмешеклерден бири билип-турып гуна япса, РАББИге сайгъысызлыкъ бильдире. О джан халкъ арасындан ёкъ этильсин.
Ким терс этип, Алланъ олгъан РАББИнинъ огюнде хызмет эткен руханийни я да къадыны динълемесе, о адамны ольдюрмек керек. Бойлеликнен, яманлыкъны Исраильден ёкъ эт.
Лякин сиз кетмеге истемединъиз, Алланъыз олгъан РАББИнинъ эмирине къаршы исьян котердинъиз.