Олар, ич бир шей къалмагъандже, айванларынънынъ несилини ве топрагъынънынъ махсулыны ашайджакълар. Сени ёкъ этмегендже, олар санъа не ашлыкъ, не яш шарап, не зейтюн ягъы, не бузав, не улакъ, не къозунъны къалдырмайджакълар.
– Сен бус-бутюн ёкъ этиледжексинъ! Хырсызлар келип, гедже сени чайпагъан олсалар, тек кереклерини алыр эди. Юзюм джыйгъан адамлар санъа кельген олсалар, бир къач салкъым къалдырыр эди.