5 РАББИнинъ огюнде дагълар титреди, Исраиль Алласы олгъан РАББИнинъ огюнде Синай титреди!
Синай дагъы, онынъ устюне атеш ичинде РАББИ энгени ичюн, бутюнлей тютей эди. Ондан чыкъкъан тютюн собадан чыкъкъан тютюн дайын эди, бутюн дагъ кучьлю къалтырай эди.
РАББИ ичюн сантыр чалынъыз, сантыр чалып, йырлар айтынъыз!
Дагълар РАББИнинъ огюнде къалтырай, байырлар ирий, Онынъ огюнде ер титрей, дюнья ве дюньяда яшагъанларнынъ эписи титрей.
Сизлер сезильген ве алевленип янгъан дагъгъа, зифт къаранлыкъкъа ве борангъа якъынлашмадынъыз.
Сени корьгенде, дагълар къалтырады, коклерден ягъмурлар ягъды. Буюк теренлик окюрди, тюпсюзлик къолларыны котерди.
Сенинъ ичюн мен акъаретке къатландым, утангъанымдан юзюмни къапаттым.
О вакъыт РАББИнинъ Адыны чагъырдым, «Я РАББИ, джанымны къуртар», – дедим.
Эписи исраиллилер, кок гурюльдегенинен бору сесини эшитип, яшын яшынлагъанынен тютеген дагъны корип, къоркъудан къалтырап, арт-артына чекилип четте турдылар,
Башларына ягъмур ерине бурчакъ ягъдырды, топракъларына куйдюрген атеш ёллады.
Агъа-къардашларыма ят адам олдым, озь анамнынъ огъулларына ябанджы олып къалдым.
Сен санки бир вакъыт башлыкъ этмеген, Адынънен адланмагъан бир халкъ олдыкъ.