5 Дёртюнджи куню саба эрте левийли турып, ёлгъа азырланып башлады. Къайнатасы киевине: – Отур, аша. Ёлгъа чыкъмаздан эвель, бираз отьмек ашап такъатлан, – деди.
Бешинджи куню левийли саба эрте турып, кене ёлгъа чыкъмагъа истеди, лякин къайнатасы кене: – Бираз отьмек ашап такъатлан, акъшамгъадже къал, – деди. Олар экиси кене софра башында къалдылар.
Сизге къапынмакъ ичюн, отьмек кетиририм. Сонъ кетерсинъиз, эписи бир огюмден, къулунъызнынъ огюнден кечесинъиз, – деди. – Яхшы, – дедилер олар, – ойле де яп.
Сонъ аш ашап, такъатланды. Бир къач кунь Дамаскта Исанынъ шегиртлеринен берабер эди
Иса исе оларгъа шай деди: – Меним ашым – Мени Ёллагъаннынъ ирадесини беджермек ве Онынъ ишини битирмектир.
«Меним сайлагъанларыма тийменъиз, пейгъамберлериме яманлыкъ этменъиз!»
Сонъ падиша Алланынъ адамына: – Кель, эвиме кир, аш аша, мен санъа бир бахшыш берерим, – деди.
Даа онъа басылгъан инджир парчасыны ве эки багъ къуругъан юзюм бердилер, ве о, ашап такъатланды. О, учь кунь ве учь гедже ашамагъан-ичмеген экен.
Яш къадыннынъ бабасы оны мусафирликте къалмагъа къандырды. Учь кунь, учь гедже девамында анда олып, олар берабер ашады-ичтилер, анда юкъладылар.