6 Къадын акъайына келип, бойле айтты: – Манъа Алланынъ адамы кельди. Онынъ къыяфети Алланынъ Мелеги киби, пек къоркъунчлы эди. Мен ондан къайдан кельгенини сорамадым, о да манъа адыны айтмады.
Лякин хызметчи онъа: – Мына бу шеэрде бир Алланынъ адамы бар, оны эр кес урьмет эте. О, не айтса, эр шей ола экен. Айды, шимди анда барайыкъ. Бельки о бизге догъру ёл корьсетир, – деди.
Адам манъа: – Эй, Даниял, Алла севген адам! Аякъкъа тур. Мен санъа ёлландым. Айтаджакъ сёзлеримни яхшы этип динъле, – деди. О манъа бу сёзлерни айткъанда, мен титреп аякъкъа турдым.
Элийге Алла ёллагъан бир адам келип, деди: – РАББИ бойле айта: Сен билесинъ ки, баба-деделеринънинъ эви Мысырда фыравунгъа къуллукъ этип юргенде, Мен оларгъа корюндим.
РАББИнинъ Мелеги келип, Авиэзер союндан олгъан Ёашнынъ Офрадаки эмени тюбюнде отурды. Тамам шу вакъытта Ёашнынъ огълу Гидон богъдайны арманлай эди. Мидьянлылар оны корьмесин деп, юзюм эзген ерде арманлай эди.