12 Маноах: – Сенинъ сёзлеринъ ерине кельген сонъ, бу бала насыл яшамакъ керек? О не япмакъ керек? – деп сорады.
Бабалар, балаларынъызны ачувландырманъыз, лякин оларны Раббининъ огюти ве огретювинен тербиеленъиз.
Огъланны башындан догъру ёлгъа къой, къартайгъан сонъ да ондан таймаз.
Бабам мени огретип, манъа бойле айта эди: «Айткъанларымны юрегинъе къой, эмирлеримни тутып яша.
Ибраим балаларына ве эписи несиллерине адалетли ве инсафлы яшайышны огретсин деп, РАББИнинъ ёлунда юрмеге эмир этсин деп, Мен оны сайлап алдым. Онъа бутюн ваде эткенлеримни япарым», – деп тюшюнди.
Маноах тез-тез турды да, апайынынъ артындан кетти. Анавы адамнынъ янына келип: – Меним апайымнен лакъырды эткен сенсинъми? – деп сорады. О, джевапланып: – Меним, – деди.
РАББИнинъ Мелеги Маноахкъа: – Сенинъ апайынъ мен ясакъ эткен шейлерни япмасын.
Оларнынъ агъзындан бош лафлар таша, онъ къоллары ялангъа ынтылалар.