Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Йирмея 9:23 - Мукъаддес Китап

23 РАББИ бойле дей: – Акъыллы адам акъыллыгъынен, кучьлю адам къудретинен, бай адам байлыгъынен макътанмасын.

Gade chapit la Kopi




Йирмея 9:23
54 Referans Kwoze  

Озьлерини акъыллы корьген, озюни анълагъан сайгъанларнынъ башларына беля!


Ер юзюнде мен даа бир шей корьдим: Атиклер мувафакъиетли чапувны, джесюрлер енъишни, икметлилер отьмекни, акъыллылар байлыкъны, бильген адамлар яхшы мунасебетни эр вакъыт къазанмай, амма олар ичюн эр шейнинъ озь вакъты-саати ве къысмети бар.


Озьлерини акъыллы сайсалар да, акъылсыз олдылар,


Кумюшлерини сокъакъкъа атаджакълар, алтынлары да арам эсапланаджакъ. РАББИнинъ гъазабы куню не кумюшлери, не алтынлары оларны къуртарып оламайджакъ. Кумюшлери ве алтынлары оларгъа аш бермез, къарынларыны тойдурмаз. Байлыгъы оларны акъсызлыкъкъа алып кельди.


Гъазап Куню байлыкъ ярдым этмез, инсафлыкъ исе олюмден къуртарыр.


Амма джанымны ёкъ этмеге истеген адамлар ернинъ теренлигине тюшип кетсинлер.


Сен ичинъден: «Бу байлыкъны манъа къуветим ве буюк къудретим кетирди», – деме деп,


Акъчагъа севги – эр тюрлю яманлыкънынъ себебидир. Базылары акъча севгисине берилип, имандан вазгечтилер ве озьлерини чокъ азапларгъа огъраттылар.


Шегиртлер бу сёзлерни эшитип, шашып къалдылар. Иса исе, текрарлап: – Балаларым, Алланынъ Падишалыгъына кирмеге пек агъыр!


РАББИнинъ гъазабы кунюнде оларны не кумюшлери, не алтынлары къуртараджакъ. РАББИнинъ ачув атеши бутюн ерни ютаджакъ. РАББИ ер юзюнде яшагъанларнынъ эписини ёкъ этеджек, оларнынъ сонъу апансыздан келеджек.


Мысыр мемлекети бакъымсыз сахра оладжакъ. О заман Мен – РАББИ олгъанымны билирлер. «Нил дерьясы менимки, мен оны озюме яптым», – дегенинъ ичюн,


– Башлыкъларымнынъ эписи падишалар киби дегиллерми? – дей.


О адам икметли, я да ахмакъ оладжагъыны ким биле? Мен замет эткен ве ер юзюнде озюмни икметли косьтерген заметимнен о къулланаджакъ. Бу да бошуна.


Гольят Давутны корип, онъа нефретнен бакъты, чюнки Давут яш, ал янакълы ве муляйим эди.


Шимди, эгер сиз азыр олсанъыз, боразан, къавал, кифара, арфа, сантыр, тулуп-зурнанынъ ве чешит тюрлю чалгъы алетлерининъ сеслерини эшиткенде, йыкъылып, мен япкъан алтын путкъа табынынъыз. Эгер табынмасанъыз, къызгъан соба атешининъ ортасына бирден ташланаджакъсынъыз. О заман насыл алла сизни меним къолумдан къуртарыр? – деди.


Бойлеликнен, язылгъанына коре, макътангъан адам Раббинен макътансын.


Даа да Иса Месихни, Раббимни бильмек – эр шейден буюктир. Бунъа бакъкъанда, мен эр шейни файдасыз, деп саям. Месих ичюн мен эр шейден вазгечтим. Оны алмакъ ичюн ве Къанунны беджермектен кельген озь инсафлыгъыма коре дегиль де, Месихке имандан кельген инсафлыкъкъа коре, яни инсаннынъ иманына коре Алла берген инсафлыкъ саесинде озюмни Месихте тапмакъ ичюн, мен эр бир шейни чёплюк деп саям.


Мен Месихни ве Онынъ тирилюв къудретини бильмеге истейим; Онъа олюмде ошап, О чеккен азапларны башымдан кечирмеге


«Биз бир акъыллы шейнинъ фаркъына бардыкъ: “Оны Алла къабаатласын, адам дегиль”», – деменъиз.


РАББИге джан-юректен ишан, озь акъылынъа таянма.


Адамларнынъ икмети, анълайышы, насиаты – РАББИнинъ огюнде бош шей.


О заман Хушкъа ишангъан, Мысырнен макътангъан халкъ дешет тюбюне къалып утанаджакъ.


Яманлыгъынъа ишандынъ; «Мени кимсе корьмей», – дединъ. Акъылынънен бильгинъ сени ёлдан урды, ичинъден: «Менден башкъасы ёкъ», – дединъ.


Ишлеринъе ве байлыгъынъа ишангъанынъ ичюн, сен де запт этиледжексинъ, Кемош алласы да озь руханийлеринен ве башлыкъларынен берабер сюргюнликке кетеджек.


Вадийлеринънен не макътанасынъ? Вадийинъ гъайып оладжакъ! Эй, саткъын къыз! Сен байлыгъынъа ишанып: «Манъа къаршы ким чыкъып олур?» – дей эдинъ.


Этининъ къатмерлери озь-ара къатты япышып, къыбырдамазлар.


РАББИни чагъыргъанымда, О, манъа джевап берди, бутюн къоркъуларымдан мени къуртарды.


Къылычынъны ве балтанъны чыкъарып, мени къувалагъанларгъа къаршы чыкъ! Джаныма айт: «Мен сени къуртарырым!».


Бутюн урбаларынъдан мюр, алоэ, тарчын къокъусы чыкъар; фильнинъ тишинден япылгъан сарайларда телли чалгъы алетлерининъ сеслери эшитиле, олар Сени къувандыралар.


Эндиден сонъ кимсе бири-бирине, ич кимсе достуна: «РАББИни билинъиз», – деп акъыл огретмейджек, олар эписи, яшы-къарты, Мени биледжеклер, – дей РАББИ. – Мен оларнынъ къабаатларыны багъышлайджагъым, гуналарыны да бир даа акъылыма кетирмейджегим.


Сизлер бошуна: «Бизлер кучьлю аскерлер, дженкке азыр адамлармыз», – айтасынъыз.


Эй, инсан! Эйилик не олгъаны санъа бильдирильди, РАББИ сенден не истегени де хабер этильди: адалетли арекет этмек, мераметни севмек ве Алланънынъ огюнде юваш юрекнен яшамакъ.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite