5 Ойле олса, не ичюн Ерусалим халкъы инатланып, эр вакъыт долаша? Олар ялангъа къатты япыштылар, арткъа къайтмакътан вазгечтилер.
Сен, Йирмея, хиянетлик ортасында яшайсынъ. Хиянетлиги ичюн, олар Мени танымагъа истемейлер, – дей РАББИ.
Я РАББИ, козьлеринъ акъикъатны корьмейджекми? Сен оларны урдынъ – олар такъаттан кесильмеди; къырып ташладынъ – джезаны къабул этмеге истемейлер, таштан къатты олдылар, тёвбе этмеге истемедилер.
Лякин олар динълемеге истемедилер, Менден бетлерини чевирдилер, эшитмемек ичюн де къулакъларыны тыкъаттылар.
Бакъынъыз, лаф эткен Биревден башынъызны чевирменъиз. Ер юзюнде айткъандан башыны чевиргенлер джезадан къачмадылар. Эгер биз коктен лаф эткен Биревден башымызны чевирсек, даа агъыр джезагъа огърайджакъмыз.
Амма сиз эбедий аятны алмакъ ичюн, Манъа кельмеге истемейсиз.
Халкъым Менден даима узакълашмакъта. Оларны акъылларынен коклерге айланмагъа чагъыралар, амма кимсе бунъа ынтылмай.
Къушларгъа толу бир къафес киби, эвлери ялангъа толудыр, онынъ ичюн олар юкселип, байыдылар,
Тознынъ артындан къувалай, алдангъан юреги оны ёлдан урды. Джаныны къуртарамаз; «Сагъ къолумдаки шей алдав дегильми?» – деп сорамаз.
Не оладжагъыны эвельден бильгенлерге: «Не оладжагъыны эвельден бильмеге вазгечинъиз», – дейлер, пейгъамберлерге: «Бизге догърусыны айтманъыз, юрегимизге хош кельген шейни айтынъыз!
тек, Мен кельгендже, сизде олгъаныны къатты тутунъыз.
эр шейни сынап бакъынъыз, яхшылыкъкъа япышынъыз,
Исраиль инат тана киби олды. РАББИ оларны, къозуны киби, ачыкъ отлакъта бакъармы, аджеба?
Къыз озь ильванларыны, келин озь келин урбасыны унутып олурмы? Халкъым исе сайылмаз куньлерден берли Мени унутты.
Эгер динълемейип, Менден вазгечсенъиз, сизлерни къылыч ашап битиреджек. Буны айткъан – РАББИдир.
Огютни яхшы тут, оны йиберме, сакъла оны, о – сенинъ яшайышынъ.
Онынъ ичюн ормандан арсланлар чыкъып, оларгъа атыладжакъ, сахрадаки къашкъырлар парчалайджакъ, шеэрлерининъ огюнде оларны леопардлар беклейджек, андан чыкъкъан эр кес парчаланаджакъ. Акъсыз ишлери пек чокълашты, хиянетлиги пек буюк олды.
– Гуналарымыз бизни къабаатлайлар, лякин, я РАББИ, Адынъ ичюн бир шейлер яп да! Пек чокъ хаинлик эттик, Санъа къаршы гуна ишледик.
Бутюн Исраиль Сенинъ Къанунынъны бозды, Сенинъ сесинъни эшитмемек ичюн сыртыны чевирди. Санъа къаршы гуна ишлегенимиз ичюн, Алланынъ къулу Мусанынъ Къанунында язылгъан, антнен берильген къаргъышлар башымызгъа тюшти.
Даима ачувланаджакъсынъмы, аджеба? Гъазабынъ эбедий сюреджекми?» – демейджексинъми? Лафынъ бойле, амма хиянетлик эп япа бересинъ.
Сизге къаравуллар къойып: «Боразан сесини динъленъиз», – дедим, амма олар: «Динълемейджекмиз», – дедилер.
Динъле, мемлекет! Мына, бу халкъкъа яман беляны ёллайджагъым, къара фикирлерининъ акъларыны кетиреджегим. Сёзлериме къулакъ асмадылар, Къанунымны ред эттилер де.
Олар Мысыр мемлекетине къайтмайджакъ, лякин, Менден юзь чевиргенлери ичюн, оларнынъ падишасы Ашшур оладжакъ.
Шимди де олар гунагъа гуна къошалар, кумюшини ирите ве озьлерине, акъыллары еткенине коре, путларны япалар. Усталар путларнынъ эписини ясайлар ве: «Къурбан кетирген адам бузав путуны опьсюн!» – дейлер.