Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Йирмея 7:24 - Мукъаддес Китап

24 Амма олар не динъледи, не къулакъ астылар, лякин инат олып, юреклерининъ яман ниетлерине коре яшадылар, Манъа юзьлерини дегиль, аркъаларыны чевирдилер.

Gade chapit la Kopi




Йирмея 7:24
37 Referans Kwoze  

Ойле олса, не ичюн Ерусалим халкъы инатланып, эр вакъыт долаша? Олар ялангъа къатты япыштылар, арткъа къайтмакътан вазгечтилер.


Амма олар Мени динълемедилер, къулакъ асмадылар ве инат олып, деделеринден бетер олдылар.


Шу адам бу антнынъ сёзлерини эшитип, юрегинде озюне огъурлар тилеп: «Юрегимде инатлыкънен яшасам да, эписи бир манъа селяметлик олур», – айтса, шу шей къабаатлынен берабер къабаатсызны да ёкъ этер.


Амма Исраиль халкъы сахрада Манъа къаршы чыкъты, Меним низамнамелеримни беджермедилер ве къарарларымны ред эттилер (оларны беджерип, инсан оларнынъ ярдымынен яшайджакъ), Меним афталыкъ раатлыкъ куньлериме сайгъы косьтермедилер. Шунынъ ичюн Мен сахрада оларгъа ачувымны ягъдырмагъа ве оларны ёкъ этмеге сёз бердим.


Олар Манъа юзьлерини дегиль, аркъаларыны чевирдилер. Мен оларны огрете эдим, къайта-къайта оларны огрете эдим, олар Мени динълемей, огютлериме къулакъ асмай эдилер.


Исраиль инат тана киби олды. РАББИ оларны, къозуны киби, ачыкъ отлакъта бакъармы, аджеба?


Амма оларнынъ балалары да Манъа къаршы чыкътылар, Меним низамнамелериме коре яшамадылар ве къарарларымны беджермедилер ве тутмадылар. Амма оларны беджерип, инсан оларнынъ ярдымынен яшайджакъ. Олар афталыкъ раатлыкъ куньлериме сайгъы косьтермедилер. О заман Мен оларгъа гъазабымны тёкмеге ве сахрада оларгъа Озь ачувымны ягъдырмагъа сёз бердим.


Амма олар Манъа къаршы чыкътылар, Мени динълемеге истемедилер. Оларнынъ ич бири ибадет эткен писликлерини четке ташламады ве Мысыр путларындан вазгечмеди. О заман Мен оларгъа гъазабымны тёкмеге ве Мысыр топрагъында Озь ачувымны ягъдырмагъа сёз бердим.


Сен Мени ташлап кеттинъ, – дей РАББИ, – Манъа аркъанъны чевирдинъ. Мен къолумны санъа къаршы котерип, сени гъайып этеджегим. Сени аджымакътан ёрулдым.


О заман Ерусалимге «РАББИнинъ тахты» дейджеклер. Эписи халкълар РАББИнинъ Намы ичюн Ерусалимде топланаджакълар, яман юреклерининъ инатлыгъына коре бир даа арекет этмейджеклер.


Олар терекке: «Сен бабамсынъ», ташкъа: «Сен мени догъурдынъ», – дейлер. Манъа юзьлерини дегиль, аркъаларыны чевирдилер. Амма башларына беля тюшкенде, олар: «Тур да, бизни къуртар», – деп ялварырлар.


Сен оларны Сенинъ Къанунынъа къайтмагъа тенбиелединъ, амма олар кибирли олып, Сенинъ эмирлеринъни динълемедилер. Сенинъ къарарларынъны бозып, гуна яптылар. (Бу къарарлар исе оларны беджерген адамгъа омюр берелер.) Олар исе беллерини букмедилер, боюнларыны эгмедилер, Сени динълемедилер.


Чюнки олар Меним къарарларымны ред эттилер, низамнамелеримни беджермедилер, афталыкъ раатлыкъ куньлеримни тутмадылар. Оларнынъ юреклери путларына берильген эди.


Манъа хор бакъкъан адамларгъа даима: «РАББИ дей: Сизде аманлыкъ оладжакъ!» – айталар. Юреклерининъ инатлыгъына коре арекет эткенлерге: «Башынъызгъа беля тюшмейджек», – дейлер.


амма юреклерининъ инатлыгъына коре яшадылар, деделери огреткенлери киби, Баал путларынынъ артындан юрдилер.


Къушакъ адамнынъ белине насыл якъын олса, бутюн Исраиль халкъыны ве бутюн Ехуда халкъыны Озюме якъынлаштырдым, – дей РАББИ. – Олар Меним халкъым, намым, макътав йырым ве дюльбер шуретим оладжагъыны истедим, амма олар Мени динълемедилер.


Сиз исе деделеринъизден даа бетер этесинъиз. Эр биринъиз юрегинъизнинъ яман инатлыгъына коре яшайсынъыз, Мени динълемейсинъиз.


Деделеринъиз Мени не динъледи, не де къулакъ астылар. Оларнынъ энъселери къатты олды, Мени динълемедилер, огютлеримни де къабул этмедилер.


Лякин о халкъ сесимни динълемейип, козюм огюнде яман шей япсалар, онъа яхшылыкъны япмакътан вазгечеджегим.


Амма олар: «Акъылгъа биле кетирме! Озь тюшюнджелеримизге коре яшайджакъмыз, яман юреклеримизнинъ инатлыгъына коре арекет этеджекмиз», – дейлер.


Дефаларджа сизлерге къулларым пейгъамберлерни ёлладым, къайтарып-къайтарып ёлладым ве: «Эр биринъиз яман ёлунъыздан къайтынъыз, ишлеринъизни яхшы этинъиз, башкъа аллаларнынъ артындан юрменъиз, оларгъа хызмет этменъиз, Мен сизге ве баба-деделеринъизге берген топракъта яшанъыз», – дедим. Сизлер исе къулакъ асмадынъыз, айткъанларымны динълемединъиз.


Бузав путуны бахшыш оларакъ буюк падишагъа, Ашшур мемлекетине алып кетеджеклер. Эфраим масхара оладжакъ, озь къара ниети ичюн Исраиль утанаджакъ.


Сизлер Омрийнинъ низамнамелерини беджере эдинъиз, Ахав эвининъ бутюн япкъанларыны япа эдинъиз, оларнынъ ишлерине коре яшай эдинъиз. Шунынъ ичюн Мен сени ёкъ этмеге, сакинлеринъни мыскъылламагъа ёл береджегим, сизлер Меним халкъым олсанъыз да, ашаланаджакъсынъыз.


Тек къабаатынъны таны. РАББИге, сенинъ Алланъа къаршы чыкътынъ, ябанджыларнен эр даллы терек тюбюнде ябанджыларны бол-бол охшай эдинъ. Сесиме исе къулакъ асмадынъ, – дей РАББИ.


РАББИ бойле дей: – Туткъан ёлларынъызда токътанъыз, бакъынъыз, эвельки ёллар акъкъында сораштырынъыз, догъру ёл къайда олгъаныны тапынъыз да, о ёлнен кетинъиз. О заман джанларынъыз ичюн раатлыкъ ерини тападжакъсынъыз. Амма олар: «О ёлнен кетмейджекмиз», – дедилер.


Бу яман халкъ сёзлеримни динълемеге истемей, юрегининъ инатлыгъына коре яшай, ябанджы аллаларнынъ артындан юре, оларгъа хызмет ве ибадет эте. Олар бу къушакъ киби оладжакъ, ич бир шейге ярамайджакъ.


Адамнынъ юреги эр шейден алдатыджы ве пек бозукъ; оны ким анълап олур?


Тынчлыкъ куньлеринъде сеннен лаф эткенде, сен: «Динълемейджегим», – дединъ. Озюнъни яшлыгъынъдан бойле туттынъ, сёзюмни ич динълемединъ.


Олар келип, топракънынъ сабылары олдылар, амма Сенинъ сёзюнъни динълемедилер, Къанунынъа коре арекет этмедилер, Сен оларгъа буюргъан шейлерни беджермедилер, ве Сен бутюн бу беляларны башларына тюшюрдинъ.


Къулларынъ пейгъамберлер Сенинъ Адынъдан падишаларымызгъа, башлыкъларымызгъа, деделеримизге, мемлекеттеки бутюн халкъкъа айткъан олса да, биз оларны динълемедик.


Лякин олар динълемеге истемедилер, Менден бетлерини чевирдилер, эшитмемек ичюн де къулакъларыны тыкъаттылар.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite