3 Хоронаим шеэринде: «Зорбалыкъ! Эр шей харап этильди!» – деп, ярдымгъа къычырып чагъыралар.
Моав ичюн юрегим агълай. Андан къачкъанлар Цоар шеэрине, Эглат-Шелишьягъа кельдилер. Агълай-агълай, Лухит ерине котерилелер, Хоронаим ёлунда багъырып, дешетли айкъыралар.
Хешбондан Элале шеэринедже ярдымгъа чагъыралар; Цоардан Хоронаимгедже, Эглат-Шелишьягъадже, тап Яхац шеэрине баргъандже къычырувлар эшитиле, Нимримнинъ сувлары да къуруйджакъ.
Лухит ерине котерильгенде, токътамайып агълайлар! Хоронаимден тюшкенде, аджджы фигъанлар эшителер!
– РАББИ бойле дей: Мына, шималь тарафтан сувлар юкселелер, ташкъын бир дерья олып, ер юзюни, устюндеки шеэрни ве анда яшагъанларны къаплайджакъ. О заман адамлар ярдымгъа чагъыраджакълар, мемлекетте бутюн яшагъанлар аджджы агълайджакъ.
Онынъ ичюн айттым: «Быракъынъыз мени, аджджы-аджджы агълайым, манъа юрек бермеге ашыкъманъыз, халкъым гъайып олды да!»
Моавнынъ дёрт тарафында къычырувлар эшитиле, агълагъаны Эглаимге ве Беэр-Элимге къадар кете,
Аллаларынынъ эвине, Дивон шеэрининъ ибадет тёпелерине агъламакъ ичюн кеттилер. Моав халкъы Нево ве Медева шеэрлери ичюн аджджы агълай; эр кеснинъ баш сачлары алынгъан, сакъаллары тыраш олунгъан.
О адам, РАББИ аджымаздан йыкътыргъан шеэрлер киби олсун! Саба къычырувларны, уйледе телюке багъырувны эшитсин!
Моав йыкъылды, уфакъ балалары фигъан къопарды!
Вавилонда ярдымгъа чагъыралар, къасдийлилернинъ топрагъы буюк харабеге огърады.