3 Кучьлю атларнынъ котерген тапырдысы, ат арабаларынынъ шаматасы, копчеклернинъ гудюрдиси эшитиледжек. Бабалары балаларына айланып бакъмайджакъ, эллеринде кучь къалмайджакъ.
Душман атларынынъ хырылдысы Дандан эшитиле, айгъырларнынъ кишнемесинден бутюн ер юзю титрей. Душманлар келеджек, эм мемлекетни ве устюндеки эр шейни, эм шеэрни ве анда эписи яшагъанларны ёкъ этеджек.
Атлар туякъларынен ерни урдылар, къудретли атлар чаптылар.
Дженк арабалары сокъакълар бою ашыкъа, кенъ мейданларда тез кетелер. Олар алев киби йылтырайлар, йылдырым киби парылдайлар.
Атлар, сычранъыз! Ат арабалары, тез кетинъиз! Къалкъаннен силялангъан Хуш ве Путтан кучьлю аскерлер, яй чеккен Луд окъчулары, огге чыкъынъыз!
Кокреклери демир зырх киби, къанатларнынъ давушы урушкъа чапкъан атлы дженк арабаларынынъ давушыны хатырлата эдилер.
къолларында яй ве мызракъ туталар, олар шефкъатсыз ве мераметсиздир. Сеслери, денъиз киби, шамата къопаралар; аскерлер атларында секирелер, бир адам киби, сыра-сыра тизилелер, санъа къаршы, эй, Вавилон халкъы, дженкнен чыкъалар.
Олар санъа къаршы силясынен, дженк арабаларынен ве чокътан-чокъ халкъынен чыкъаджакълар. Буюк ве кучюк къалкъанлары ве демир башлыкълары олгъан аскерлер сени эр тарафтан сараджакълар. Мен сени оларнынъ джезасына береджегим, олар сени озь истегине коре суд этеджеклер.
Эвель-эзельден Ниневе шеэри сувгъа толу хавуз киби эди, шимди исе эр кес, акъып кеткен сув киби, къача. «Токъта, токъта!» – деп оларгъа къычыралар, амма кимсе артына бакъмай.
Окълары сюйрю, яйларынынъ эписи тартылгъан, атларынынъ туякълары чакъмакъташ киби, арабаларнынъ копчеклери де – къасыргъа киби, пек тез айланалар.