4 Онъа бойле айт: «РАББИ бойле дей: Къургъан шейлеримни йыкъаджагъым, сачкъан шейлеримни тамырындан чыкъараджагъым. Бутюн ер юзюнде бойле этеджегим.
Кечмиште олардан козь алмай эдим, оларны топракътан къувалай ве ёкъ эте эдим, ерге ура, йыкъа ве хараплай эдим. Ойле де олардан козь алмайып, оларны къавийлештиреджегим ве абаданлаштыраджагъым, – дей РАББИ.
– Бакъ, бугунь Мен сени халкълар ве падишалыкъларнынъ устюне къойдым. Сен тюбю-темелинден къыраджакъсынъ ве бозаджакъсынъ, ёкъ этеджексинъ ве йыкъаджакъсынъ, къураджакъсынъ ве сачаджакъсынъ.
Сени сачкъан Ордуларнынъ РАББИси башынъа беля кетирмеге къарар берди, чюнки Исраиль ве Ехуда халкълары яманлыкъ яптылар, Баалгъа къокъулы отларны якъып, Мени ачувландырдылар.
Сизге яхшылыкъ япкъанда ве сизни чокълаштыргъанда, РАББИ пек севинген эди. Сизни ёкъ эткенде ве сизни къыргъанда да ойле пек севинеджек. Саип олмакъ ичюн кетеяткъан топракътан сен чекип чыкъарыладжакъсынъ.
Сен оларны сачтынъ, олар тамыр атып, осьтилер ве мейва берелер. Адынъ агъызларындан тюшмей, лякин юреклери Сенден узакъ.
ольдюрмек вакъты ве тедавийлемек вакъты; йыкъмакъ вакъты ве къурмакъ вакъты;
Багъчаны киби, яшагъан ерини йыкъты, топлашув ерини къырды; РАББИ байрамларны ве раатлыкъ куньлерини Сионда унуттырды; гъазабы къайнагъанда, падишанен руханийге де нефретнен бакъты.
Бунынъ ичюн Мен оны алдатып чыкъараджагъым, сахрагъа алып кетеджегим, онъа татлы лафлар айтаджагъым.