9 – О куню, – дей РАББИ, – падиша да, башлыкълар да рухтан тюшеджеклер, руханийлернинъ отьлери патлайджакъ, пейгъамберлер шашып къаладжакълар.
– Эй, мыскъылджылар, бакъынъыз, шашып къалып гъайып олунъыз! Сизинъ куньлеринъизде ойле бир иш япаджагъым ки, эгер сизге айтып берселер, инанмаз эдинъиз.
Душман шеэрге сокъулды. Геджеси аскерлернинъ эписи шеэрден кетип, падиша багъчасынынъ янындаки эки дивар арасында олгъан араба къапусындан чыкъып къачтылар. Къасдийлилер исе шеэрнинъ этрафында тура эдилер. Падиша Арава ёлунен къачып кетти.
– Сизинъ: «Вавилон падишасы сизге къаршы ве бу топракъкъа къаршы кетмез», – деп пейгъамберлик эткен пейгъамберлеринъиз къайда?
пейгъамберлер ялан пейгъамберлик этелер, оларнынъ ярдымынен руханийлер башлыкъ этелер, халкъым да буны бегене. Амма сонъунда не япаджакъсынъыз?
О куню мысырлылар къадынларгъа ошап, оларгъа къаршы котерильген Ордулар РАББИсининъ къол арекетинден къалтырап, къоркъаджакълар.
Мысырлылар рухтан тюшеджек, оларнынъ ниетлерини ёкъ этеджегим. Ярдым ичюн бош путларгъа, олюлернинъ рухларына, рухларнен лаф эткенлерге, джинлерни чагъыргъанларгъа бараджакълар.
Аятынъны мезардан къуртара, башынъа буюк севги ве шефкъат таджыны кийдире.
Душман шеэрге сокъулды. Геджеси аскерлернинъ эписи падиша багъчасынынъ янындаки эки дивар арасында араба къапусындан чыкъып къачтылар. Къасдийлилер шеэрнинъ этрафында турса да, падиша Арава ёлунен къачып кетти.
Моавнынъ шеэрлери алынаджакъ, къалелери запт этиледжек. Дерди туткъан къадын киби, о куню кучьлю моавлылар къалтырайджакъ.
Бу беля кельген сайын, сизлернинъ башынъызгъа тюшеджек, эр саба, эр куньдюз, эр гедже сизге келеджек. Хаберни анълап, къоркъудан къалтырайджакъсынъыз.
– Тутулгъан хырсыз насыл масхара олса, Исраиль эви де: исраиллилер, падишалары, башлыкълары, руханийлери ве пейгъамберлери де масхара олды.
Эй, чобанлар, агъланъыз, аджджы-аджджы агъланъыз! Сюрю ёлбашчылары, тозгъа йыкъылынъыз! Сизни соймагъа ве дагъытмагъа куньлер кельди. Паалы савут киби тюшип, чиль-парча оладжакъсынъыз.