Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Йирмея 4:1 - Мукъаддес Китап

1 – Эй, Исраиль, сен къайткъанда, Манъа къайтаджакъсынъ, – дей РАББИ. – Юзюмнинъ огюнден джиренч шейлерни узакълаштыргъанда, бир даа манасыз долашмайджакъсынъ;

Gade chapit la Kopi




Йирмея 4:1
38 Referans Kwoze  

Амма шимди де РАББИ айта ки: – Ашамайып-ичмейип, агълап ве зар чекип, джан-юректен Манъа къайтынъыз.


– Арткъа къайтынъыз, ёлдан урулгъан балалар, инатлыгъынъызны тедавийлерим. – Иште, биз Санъа келемиз. Сен – РАББИ, бизим Алламызсынъ.


Энди исе олар ороспулыкъларыны, падишаларынынъ джесетлерини Менден узакълаштырсынлар. О вакъыт Мен араларында эбедиен яшайджагъым.


Сизлерге: «Эр биринъиз яман ёлунъыздан, яман ишлеринъизден къайтынъыз ве РАББИ асырдан асыргъа деделеринъизге берген топракъта яшанъыз, – дедилер.


– Кет, бу сёзлерни шимальге илян эт. Айт ки: Эй, имансыз Исраиль! Арткъа къайт, – дей РАББИ. – Энди башынъа гъазабымны тюшюрмейджегим. Мен мераметлидирим, – дей РАББИ. – Ачувым эбедий олмаз.


– «Бир адам апайыны къуваласа, о да кетип, башкъасынынъ апайы олса, биринджи акъайы апайына къайтармы?» – дейлер. Мемлекет бундан арам олмаз эдими? Сен бир чокъ ойнашларынънен ороспуландынъ, лякин кене де Манъа къайт! – дей РАББИ.


Якъуп озь эвиндекилерине ве онен олгъан эписи адамларына бойле деди: – Сизде олгъан эписи башкъа аллаларны ташлап кетинъиз, элялланынъыз ве урбаларынъызны денъиштиринъиз.


Аллагъа къаршы чыкъкъаны ичюн, Самарие шеэри джезаланаджакъ. Анда яшагъанлар къылычтан оледжек, къучакъ балалары парчаланаджакъ, юклю къадынларынынъ къурсакълары ярыладжакъ.


Исраиль-ананъызгъа къаршы суд ишини башланъыз. О, энди Меним апайым дегиль, Мен де онынъ акъайы дегилим. О, не юзюни, не кокюслерини ороспулыкъ хызметине бермесин.


Исраиль огъулларынынъ аякълары бир даа Мен бабаларына берген топракънынъ тышына чыкъмаз, тек олар Мен Мусанен берильген бутюн эмирлеримни, бутюн Къанунны, низамнамелерни ве къарарларны тутсунлар ве беджерсинлер».


Аса бу сёзлерни ве Одед пейгъамбернинъ пейгъамберлигини эшитип, рухланды ве Ехуда ве Биньямин топракъларындан, эм де Эфраим дагъында запт эткен шеэрлеринден пис путларны ёкъ этти ве РАББИнинъ Эйваны огюндеки тургъан РАББИнинъ къурбан ерини тюзетти.


Ёшия ольгенлернинъ рухларыны ве джинлерни чагъыргъан адамларны, шахсий эв путчыкъларны ве башкъа путларны, эм де Ехуда топрагъында ве Ерусалим шеэринде тапылгъан эр бир пис олгъан шейни ёкъ этти. Бойле этип, о, руханий Хилкия РАББИнинъ Сарайында тапкъан Къанун Китабынынъ сёзлерини ерине кетирди.


Падиша Харап адлы дагънынъ дженюп тарафында, Ерусалимнинъ шаркъ тарафында олгъан ибадет тёпелерини арамлады. Бу тёпелерни Исраиль падишасы Сулейман сидонлыларнынъ пис путу олгъан Ашторетке, моавлыларнынъ пис путу олгъан Кемошкъа ве аммонлыларнынъ пислиги олгъан Милкъомгъа къургъан эди.


Смаил эписи исраиллилерге: – Эгер сиз джан-гонъюльден РАББИге къайтсанъыз, араларынъыздан кельмешек аллаларны ве Ашторет путларыны ёкъ этинъиз, ачыкъ юрекнен РАББИге догърулып, тек Онъа ибадет этинъиз. О вакъыт О, сизни фелестинлилерден къуртарыр, – деди.


Олар ят аллаларны терк этип, РАББИге хызмет этип башладылар. Бундан сонъ РАББИ исраиллилернинъ азап чеккенине бакъып оламады.


Олар къайтты, амма Юдже Раббиге дегиль, ишанчсыз яй киби олды. Башлыкъларыны арсыз тиллери ичюн къылычнен ольдюрир, бунынъ ичюн оларнынъ устюнден Мысыр топрагъында кулерлер.


файдасы ичюн параны берсе, параны бергенде де, фаиз истесе, – бойле инсан яшармы? Ёкъ! Бойле пис шейлерни япкъан эр бир инсан мытлакъа оледжек. Олюминде о, озю къабаатлы оладжакъ.


Олар анда къайткъанда, андан эр арамлыкъны ве эр писликни котерип атаджакълар.


Бельки Ехуданынъ халкъы, Мен оларнынъ башларына тюшюрмеге ниетленген белялар акъкъында эшитип, яман ёлларындан къайтырлар, ве Мен оларнынъ акъсызлыкъларыны ве гуналарыны багъышларым.


Дефаларджа сизлерге къулларым пейгъамберлерни ёлладым, къайтарып-къайтарып ёлладым ве: «Эр биринъиз яман ёлунъыздан къайтынъыз, ишлеринъизни яхшы этинъиз, башкъа аллаларнынъ артындан юрменъиз, оларгъа хызмет этменъиз, Мен сизге ве баба-деделеринъизге берген топракъта яшанъыз», – дедим. Сизлер исе къулакъ асмадынъыз, айткъанларымны динълемединъиз.


Бутюн ер юзюндеки падишалыкъларынынъ козюнде олар джиренч ве къоркъунчлы бир шей оладжакълар. Оларны яманлайджакълар, устьлеринден куледжеклер, эр къувалангъан ерлерде оларны мыскъыллайджакъ ве къаргъайджакълар.


Ехуда падишасы, Хизкиянынъ огълу Менашше Ерусалимде япкъанлары ичюн, бутюн ер юзюндеки падишалыкълар джезасыны корип, къоркъаджакълар.


Ехуда акъайлары, Ерусалим халкъы! РАББИ ичюн сюннет олунъыз, юреклеринъизни сюннет этинъиз. Ёкъса, гъазабым атеш киби ягъаджакъ, яман япкъанларынъыз ичюн сёнмейип янаджакъ.


– Арткъа къайтынъыз, эй, ёлдан урулгъан балалар! – дей РАББИ. – Мен сизинъ эфендинъиз олдым. Шеэрлеринъизден бирер адам, къабилелеринъизден экишер адам алып, Сионгъа кетиреджегим,


Эй, Исраиль огъуллары! о къадар инатлыкънен юзюнъизни чевирген РАББИнъизге къайтынъыз!


Бойлеликнен, РАББИден къоркъунъыз, Онъа къабаатсызлыкънен ве садыкълыкънен хызмет этинъиз. Деделеринъиз Фират дерьясынынъ янында ве Мысырда хызмет эткен аллаларны быракъынъыз ве РАББИге хызмет этинъиз.


«Агъачтан я да иритильген маденден путны япкъан ве оны гизли ерге къойгъан адамгъа лянет! Устанынъ къолундан чыкъкъан бу шей РАББИнинъ козюнде пистир». Бутюн халкъ джевап берип: «Амин!» – десин.


Беляларгъа огърагъанда, сонъки куньлерде бу шейлернинъ эписи башынъызгъа тюшкенде, сизлер РАББИ-Таалянъызгъа айланаджакъсынъыз ве Онынъ сесини динълейджексинъиз.


Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы бойле дей: Туткъан ёлларынъызны ве ишлеринъизни догъурланъыз. О заман сизге бу ерде яшамагъа разылыкъ берерим.


Эгер туткъан ёлларынъызны ве ишлеринъизни керчектен догъурласанъыз, адамларнынъ арасында адалетли суд этсенъиз,


о заман сизлерге бу ерде, чокътан деделеринъизге берген топракъта яшамагъа разылыкъ береджегим.


Бунъа РАББИ бойле джевап берди: – Эгер тёвбе этсенъ, сени арткъа алып кетиреджегим, кене огюмде тураджакъсынъ. Бош шейлерден къыйметлисини айры этсенъ, Меним агъзым киби лаф этеджексинъ. Халкъ санъа келеджек, сен исе оларгъа кетмейджексинъ.


Бойледже, Ехуда акъайларына ве Ерусалимде яшагъанларгъа РАББИнинъ сёзлерини бильдир: «Мына, Мен сизге къаршы бир яманлыкъ япмагъа азырланам. Онынъ ичюн эр биринъиз яман ёлунъыздан къайтынъыз, ёлларынъызны ве ишлеринъизни тюзетинъиз».


– Деделеринъиз киби олманъыз! Эвельки пейгъамберлер оларгъа бойле айта эдилер: «Ордуларнынъ РАББИси сизлерге: “Яман ёлларынъыздан ве яман ишлеринъизден вазгечинъиз”, – дей». Лякин олар динълемедилер ве Манъа къулакъ асмадылар, – дей РАББИ.


Ёшия исраиллилернинъ бутюн топракъларындан писликлерни ёкъ этти ве Исраильде олгъан бутюн халкъкъа озь Алласына РАББИге хызмет этмеге буюрды. Падишанынъ яшайышы девамында олар бабаларынынъ Алласы РАББИден вазгечмедилер.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite