12 – Оны козь огюнъе ал, онъа бир яманлыкъ этме. О санъа не айтса, оны яп, – буюрды.
Адам туткъан ёлундан РАББИ разы олса, душманларыны биле онен барыштыра.
Мына, мен бугунь къолларынъда олгъан зынджырлардан сени азат этем. Эгер меннен Вавилонгъа кетмеге истесенъ, юр, мен сени бакъарым. Меннен Вавилонгъа кетмеге истемесенъ исе, къал. Мына, бутюн топракъ козюнъ огюнде. Джанынъ къайда истесе, анда кет.
Падишанынъ юреги РАББИнинъ элиндедир, акъымдаки сув киби, оны истегени киби чевирир.
О, Юсуфны бутюн белялардан азат этип, Мысыр падишасы фыравуннынъ козюнде онъа буюк мерамет ве акъыл берди. Фыравун Юсуфны Мысыр ве бутюн сарайы устюнде аким этип къойды.
Душманлары оларны сюргюн этселер, анда оларны къылычнен ольдюрмеге эмир береджегим. Козьлеримни оларгъа чевиреджегим, лякин ярдым дегиль, джеза береджегим.
Оларгъа бакъып, яхшылыкъ этеджегим, бу мемлекетке къайтараджагъым. Оларны яхшы ерлештиреджегим, ёкъ этмейджегим; терекни киби, оларны сачаджагъым, тамырларынен чыкъармайджагъым.
Энди байлыкъ корьдим, дегенде, о ёкъ олур, къанатланып, къартал киби, кокке учар.
– Яман адамлардан сени сакълайджагъым, душман къолундан сени къуртараджагъым.
Къаравуллар башлыгъы Невузарадан, баш везир Невушазбан, сераскер Нергъал-Сар-Эцер ве Вавилон падишасынынъ эписи буюклери
РАББИ бойле деди: – Сонъунъ хайырлы оладжакъ. Беля ве сыкъынты вакътында душманларынъ санъа ялвараджакълар.