2 – Ер юзюни яраткъан РАББИ, оны ерлештирип къавийлештирген, Ады РАББИ олгъан, бойле дей:
Бутюн буларны Мен чокътан япкъаным акъкъында эшитмединъми сен? Къадимий заманларда буны Мен яздым. Шимди исе къавийлештирильген шеэрлерни сенинъ къолларынънен ёкъ эттим.
РАББИ – аскердир! Онынъ Ады – РАББИ!
Мен Ибраимге, Исхакъкъа, Якъупкъа «Къудретли Алла» Адымнен келе эдим, лякин «РАББИ» деген Адымнен оларгъа ачылмадым, – деди.
Мелек меним рухумны юксек балабан бир дагъгъа алып чыкъты ве манъа мукъаддес Ерусалим шеэрини косьтерди. О, коктен, Алланынъ огюнден энеята эди.
Ерусалимни гъайрыдан тиклеп, шеэрни ер юзюнде намлы этмегендже, Раббининъ огюнде сусманъыз!
Шуретимни макътамакъ ичюн, Мен Озюме бу халкъны яраттым.
Эй, Якъуп! Эй, Исраиль! Сени яраткъан, дюньягъа кетирген РАББИ шимди бойле дей: – Къоркъма! Мен сени сатын алдым, сени адынънен чагъырдым; сен Менимсинъ!
Халкъларнынъ хаберджилерине не айтмакъ керек? – Сионнынъ темелини РАББИ къойды, чекиштирильген халкъ анда сакъланаджакъ!
Онынъ устюнден ель эсип кече, ве о, ёкъ ола, онынъ ери биле оны танымаз.
Мезаргъа кетеяткъанларнен бир олдым, кучьтен кесильген адам киби олдым.
Мен мукъаддес шеэрни, янъы Ерусалимни корьдим. Киеви алдына безенип чыкъаяткъан келин киби, шеэр коктен, Алланынъ огюнден эне эди.
Амма олар даа яхшы коктеки ветангъа ынтыла эдилер. Шунынъ ичюн Алла оларнынъ Алласы олмагъа утанмай. О, оларгъа бир шеэр азырлады.
Ибраим башкъа ерни, Алла тюшюнип тапкъан ве къургъан къавий темелли шеэрни беклей эди.
Рабби Озь эвини коклерде ерлештирген, къуббесини ернинъ устюнде къургъан. О, денъизнинъ сувларыны чагъыра ве оларны ер юзюне тёкип ёллай. Онынъ Ады – РАББИ!
Алла Улькер ве Орион йылдыз такъымларыны яраткъан. О, зифт къаранлыкъны саба ярыгъына чевире, куньдюзни геджеге айландыра, денъиз сувларыны чагъырып, оларны ер юзюне тёке. Онынъ Ады – РАББИдир!
Сен бинълер адамларгъа мерамет эйлейсинъ, бабаларнынъ къабаатлары ичюн балаларыны джезалайсынъ. Буюк ве кучьлю Алла! Сенинъ Адынъ – Ордуларнынъ РАББИсидир!
Якъупнынъ пайы исе оларгъа ошамаз; Алла эр шейни яратты, ве Исраиль – Онынъ шахсий халкъы. Алланынъ Ады – Ордуларнынъ РАББИсидир.
Онынъ ичюн шимди оларгъа бильдиреджегим, къудретли кучюмни косьтереджегим. О заман Адым – РАББИ олгъаныны биледжеклер!
Якъупнынъ пайы исе оларгъа ошамаз. Алла эр шейни яратты, ве Исраиль – Онынъ шахсий халкъы. Алланынъ Ады – Ордуларнынъ РАББИси.
Мен – РАББИм; Адым будыр. Ич кимсеге шуретимни, путларгъа шанымны бермейджегим.