1 РАББИден Йирмеягъа бойле хабер кельди:
Лякин шуны къатиен билинъиз ки, мени ольдюрсенъиз, озьлеринъиз, бу шеэр ве шеэрлилер къабаатсыз къанымны тёккенинъиз ичюн къабаатлы оладжакъсынъыз. Керчектен де, эписи бу сёзлерни сизге айтмагъа мени сизге РАББИ ёллады!
О куню бу ялы боюндаки мемлекетте яшагъанлар: «Бизлер бу мемлекетлерге ишандыкъ, олардан ярдым сорадыкъ, оларнынъ ярдымынен Ашшур падишасындан къуртулмакъ истедик! Энди насыл этип къуртуладжакъмыз?» – дейджеклер.
Шунынъ ичюн РАББИ бойле дей: Бакъынъыз! Мен нехеламлы Шемаяны ве бутюн союны джезалайджагъым. О, Манъа къаршы чыкъып, лаф юрсеткени ичюн, бу халкънынъ арасында онынъ эвлятларындан бир адам къалмайджакъ; о, халкъыма япаджакъ эйилигимни корьмейджек».
– РАББИ, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: Мен санъа айткъан бутюн бу сёзлерни китапкъа яз.
