3 Бельки, олар сени динълерлер ве яман ёлларындан къайтырлар. О заман фикиримни денъиштиреджегим ве оларнынъ яман ишлери ичюн башларына тюшюреджек беляны ёлламайджагъым.
Бельки Ехуданынъ халкъы, Мен оларнынъ башларына тюшюрмеге ниетленген белялар акъкъында эшитип, яман ёлларындан къайтырлар, ве Мен оларнынъ акъсызлыкъларыны ве гуналарыны багъышларым.
РАББИге дува этип, о бойле деди: – Я РАББИ! Даа мемлекетимде олгъанымда, бойле оладжагъыны билип тура эдим. Бунынъ ичюн де Таршишке къачтым. Сенинъ хайырсевер ве шефкъатлы, чокъ сабырлы ве мераметли олгъанынъны ве фелякет ёллайджагъынъа языкъсынаджагъынъны биле эдим.
Бельки олар РАББИге ялварырлар да, эр бири яман ёлундан чевирилир. РАББИнинъ бу халкъкъа бильдирген гъазабынен ачувы пек буюктир.
– Ахав Меним огюмде насыл баш эггенини коресинъми? О Меним огюмде башыны эггени ичюн, Мен оны яшайышы девамында белягъа огъратмам. Онынъ огълу заманында союны беляларгъа огъратырым, – деди.
Ахав бу шейлерни эшитип, устюндеки урбаларыны йыртты, къаба урбалар кийди, аштан-сувдан вазгечти. Къаба урбаларыны чыкъармай юкълады ве пек къайгъырып-къасеветленип юрди.
– Энди арекетлеринъизни ве ишлеринъизни яхшы этинъиз, РАББИнинъ, сизинъ Алланъызнынъ сесини динъленъиз. Сонъ РАББИ сизни аджып, сизге азырлагъан беляны япмаз.
Шунынъ ичюн сен, инсан огълу, сюргюнликке кетмеге азырлап, шейлеринъни топла да, куньдюз оларнынъ козю огюнде ёлгъа чыкъ. Шимди булунгъан еринъден башкъа бир ерге сюргюнликке кет. Олар сени корьсюн ве бельки, инат халкъ олса да, эписини анъларлар.
Къызгъын ачувыма коре япмайджагъым, бир даа Эфраимни къырып ташламайджагъым. Мен – Аллам, Мен инсан дегилим. Сизинъ аранъызда Мен – Мукъаддес Аллам. Ачувланып, Мен шеэрге кирмейджегим.
Ким бильсин, бельки О, фикирини денъиштирир ве сизни аджыр, сизге берекет берер, Алланъыз РАББИге ашлыкъ ве ичерлик бахшышларыны кетирмеге ёл ачар.
Лякин Ехуданынъ падишасы Хизкия ве бутюн ехудалы оны бунынъ ичюн ольдюрдилерми? Падиша РАББИден къоркъып, Онъа ялвармадымы? Сонъ РАББИ оларны аджып, оларгъа айткъан беляны ёлламады. Бизлер исе озь джанларымызгъа буюк яманлыкъ япамыз, – дедилер.
Лякин яманлыкъ япкъан киши эписи гуналарындан чевирильсе ве Меним эписи низамнамелеримни тутса, адалетли ве догъру шейлерни япып башласа, о, мытлакъа яшайджакътыр. Бу киши ольмейджек.