Сен догърусынъ, я Рабби! Биз исе буюк масхара олдыкъ. Ехуда мемлекетинде, Ерусалим шеэринде, бутюн Исраильде, узакъ ве якъын ерлерде, Сенден айырылгъанымыз ичюн Сен бизни сюргюн эткен эр бир мемлекетте яшагъан еудийлер масхара олды.
Бутюн бу сёзлерни халкъкъа айтып бергенинъде, олар санъа: «Бу буюк беляны РАББИ не себептен башымызгъа тюшюрди? РАББИнинъ, бизим Алламызнынъ огюнде япкъан акъсызлыгъымыз, ишлеген гунамыз недедир?» – дегенде,
Амма, олар озь пис адетлери акъкъында башкъа халкъларгъа айтып берсинлер деп, оларнынъ базыларыны къылычтан, ачлыкътан ве ольдюриджи хасталыкътан сакълайджагъым. О заман олар Мен – РАББИ олгъанымны анъларлар.