2 Йирмея пейгъамберни урды ве РАББИ Эвининъ юкъары Биньямин Къапусы янында къалыпкъа къойды.
Амма о, Биньямин Къапусындан кечкенде, анда олгъан Хананьянынъ торуны, Шелемьянынъ огълу Иреия адлы къаравулларнынъ башлыгъы Йирмея пейгъамберни токътатып: – Къасдийлилернинъ тарафына кечмеге истейсинъми? – деп сорады.
Бутюн бу топракъ Гевадан башлап, Ерусалимнинъ дженюбиндеки Риммонгъа къадар тегизлик киби оладжакъ. Ерусалим исе озь еринде юксек тураджакъ. Биньямин Къапусындан Биринджи Къапугъа, Коше Къапусына, Хананел Къуллесинден падишанынъ юзюм басылгъан ерлерине къадар адамлар яшайджакъ.
Олар санъа къаршы дженк этеджек, амма сени енъип оламайджакълар. Мен сеннен оладжагъым, сени къуртараджагъым, – деди РАББИ.
Аса пек гъазапланды, гизли шейлер бильген адамгъа пек ачувланды ве оны зиндангъа ташлады. О заманларда Аса башкъа адамларгъа да зулумлыкъ япа эди.
Падиша озь огълуна Ерахмеэлге, Азриэлнинъ огълу Сераягъа, Авдеэлнинъ огълу Шелемьягъа Барукъ языджыны ве Йирмея пейгъамберни тутмагъа буюрды, амма РАББИ оларны сакълады.
«Ехояда руханийнинъ ерине РАББИ сени руханий къойды. РАББИнинъ Эвинде баш олып, акъылдан тайгъан, пейгъамберлик этмеге тырышкъан адамларны тутып да, оларны къалыпкъа къойып, зынджырларнен багълайджакъ эдинъ.
Сонъ Зекъарьягъа къаршы фитне яптылар ве, падишанынъ буюргъанына коре, Зекъарьяны РАББИнинъ Сарайынынъ азбарында ташларнен урып ольдюрдилер.
Анда айтынъыз: «Падиша бойле деди: “Мынавны алынъыз да, оны зиндангъа атынъыз. Мен аман-эсен къайтып кельмегендже, онъа азачыкъ сув ве отьмектен башкъа бир шей берменъиз”», – деди.
Къадын Алланынъ халкъы къанындан ве Исанынъ шаатлары къанындан сархош олгъаныны корьдим. Оны корьгенимде, пек шаштым.
Башынъа тюшеджек азаплардан къоркъма. Мына, Шейтан сизлерни сынамакъ ичюн, аранъыздан базыларны алып, тюрьмеге ташлайджакъ, ве он кунь къадар сиз азап чекеджексиз. Ольгендже садыкъ къал, ве о вакъыт Мен санъа яшайыш берерим, о, санъа тадж дайын олур.
Бабаларынъыз пейгъамберлерден къайсы бирисини къувмадылар? Олар Инсафлы Олгъаннынъ келеджегини хабер эткенлерни ольдюрдилер. Сизлер де энди Оны саткъан ве ольдюрген адамлар олдынъыз!
Эльчилерни чагъырып, оларны къамчыламагъа буюрдылар. Сонъ Иса Адындан адамларны огретмеге ясакъ этип, оларны йибердилер.
эльчилерни якъалап, шеэр зинданына ташладылар.
Олар Пётрнен Юханны туттылар, энди вакъыт кеч олгъаны ичюн, сабагъадже апске алдылар.
Юзюмджилер исе онынъ хызметчилерини туттылар ве бирисини котекледилер, даа бирисини ольдюрдилер, учюнджисини ташларнен урдылар.
Йирмея бутюн халкъкъа РАББИ буюргъанларынынъ эписини айтып битирген сонъ, руханийлер, пейгъамберлер ве бутюн халкъ оны тутып: «Сен ольмек керексинъ! – дедилер.
Аякъларымны бир къалыпкъа къойдынъ, табанларыма тамгъа урып, меним эр бир арекетимни козетесинъ.
Бундан сонъ Кенаананынъ огълу Цидкия Микъаягъа якъынлашты ве онынъ янагъына яндырып: – Менден чыкъып, РАББИнинъ Руху насыл этип, санъа кельди? – деди.
Аякъларымны бир къалыпкъа къойды, меним эр арекетимни козете».
Еровоам падиша, Алланынъ адамы Бет-Эльдеки къурбан ерине айткъан сёзлерини эшиткенде, къолуны къурбан еринден алып, оны Алланынъ адамы тарафкъа узатты ве: – Тутунъыз оны! – деди. Шу дакъкъасы онынъ къолу къуруп къалды, ве о, къолуны озюне догъру къыбырдаталмай къалды.
Ехуда башлыкълары бунынъ акъкъында эшиткен сонъ, падишанынъ сарайындан чыкътылар да, РАББИнинъ Эви янына келип, РАББИ Эвининъ янъы къапуларынынъ янында отурдылар.
Цидкия падишанынъ буюргъанына коре Йирмеяны къаравуллар азбарында къапаттылар. Шеэрде отьмек битмегендже, эр кунь онъа фурунджылар сокъагъындан бир пите бере эдилер. Бойледже, Йирмея къаравуллар азбарында къалды.