Онынъ къарарларындан вазгечтилер ве Алла оларнынъ бабаларына берген васиетини ред эттилер, О, ачкъан шаатлыкъларыны да ред эттилер, бош путларнынъ пешинден кетип, озьлери бош олдылар. РАББИ оларгъа къомшу миллетлернинъ япкъанларыны япмагъа ясакъ этсе де, олар шуны эп бир яптылар.
Путларны ясагъан эр кес – бош ердир, оларнынъ истенильген сойларындан бир файда ёкъ. Олар озьлери – шаатлардыр: путлар бир шей корьмейлер, бир шей бильмейлер, ве масхара оладжакълар.
Олар Мен танымагъан аллаларынен Мени куньджю эткен, бош путларынен Мени ачувландыргъанлар. Мен де олар танымагъан халкънен оларны куньджю этеджегим, ахмакъ бир миллетнен ачувландыраджагъым.
– Акъайлар, бу ишлерни не ичюн япасынъыз? Биз – сизлерге ошагъан инсанлармыз! Сизлер бош шейлерден вазгечип, ер, кок, денъиз ве олардаки эр шейни яраткъан Тири Аллагъа айланынъыз деп, биз сизге Къуванчлы Хаберни алып кетиремиз.
Халкъларнынъ бош путлары ягъмур ягъдыралармы? Кок озю-озюнден ягъмур ягъдырамы? Сен – РАББИсинъ, бизим Алламызсынъ! Биз Санъа ишанамыз, тек Сен бутюн буларны япасынъ!
Рабби бойле деди: – Бу халкъ Манъа тек сёзлеринен якъын, Мени тек тиллеринен урьмет этелер. Юреклери исе Менден узакъ, инсанларнынъ буюргъанларыны тутып, Мени саялар, деп тюшюнелер.
Иште, узакъ мемлекеттен халкъымнынъ къызы къычыра: «Сионда РАББИ ёкъмы, аджеба? Падиша анда дегильми?» – Ябанджы бош путларынен Мени не ичюн ачувландырдылар? – дей Рабби.