22 Сабуннен ювунсанъ да, башкъа темизлейджек шей къуллансанъ да, къабаатынъ огюмде къара леке киби олды, – дей РАББИ-ТААЛЯ.
Ехуданынъ гуналары демир алетнен язылды, юреклеринде ве къурбан ерининъ бойнузларында эльмаз уджлу тишнен оюлды.
Торбада бир шей сакълагъанлары киби, Сен де меним акъсызлыгъымны сакълагъайдынъ, къабаатымны къапаткъайдынъ.
Эфраимнинъ къабааты язып алынды, гуналары топланып сакъланды.
Бутюн туткъан ёллары козюм огюндедир, Менден бир шей сакъланмаз, къабаатлары да козюмден къачмаз.
Шимдиден башлап эбедиен Исраиль РАББИге умют багъласын!
РАББИ Якъупнынъ шуретинен ант этти: – Керчектен де, онынъ япкъан ишлеринден ич бирини бир вакъыт унутмайджагъым.
Сен тек козьлеринънен бакъып, ярамайларгъа берильген джезаны кореджексинъ.
РАББИ шай айта: «Мен буны сакъламадыммы? Озь анбарларымда килитлемедимми?
Эй, Ерусалим, къуртулмакъ ичюн, юрегинъни яман шейлерден темизле. Къара ниетлеринъ ичинъде даа не къадар къаладжакъ?
– Даа бир кунь мында къал, ярын исе мен сени йиберерим, – деди Уриягъа Давут. Урия Ерусалимде эртеси кунюне къадар къалды.
РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Къан тёккен шеэрге беля олсун! Бу къазан тотлангъан, тоттан темизленмеген къазан! Оны бошатынъыз, этни кесек-кесек ичинден чыкъарынъыз, джереп чекменъиз.