Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Йирмея 2:2 - Мукъаддес Китап

2 – Бар, Ерусалим халкъына беян эт: РАББИ бойле айта: – Акъылымда тутам ки, яшлыгъынъда Манъа ишанчлы эдинъ, Мени, келин киби, севдинъ, Меним артымдан сахрагъа, сачылмагъан топракъкъа кеттинъ.

Gade chapit la Kopi




Йирмея 2:2
39 Referans Kwoze  

Амма Мен яшлыкъ куньлеринъде санъа берген васиетимни акъылыма кетиреджегим, васиетиме эр вакъыт ишанчлы оладжагъым.


Мен янынъдан кечеяткъанда, сени корьдим. Севги чагъынъ кельген эди. Урбамнынъ этегини устюнъден кердим, ве чыплакъ беденинъни къапаттым. Санъа ант эттим ве санъа васиет бердим. – Бу – РАББИ-ТААЛЯнынъ сёзлери. – Бойлеликнен, сен Менимки олдынъ.


РАББИ манъа: – Ехуда шеэрлеринде, Ерусалимнинъ сокъакъларында бутюн бу сёзлеримни илян эт, – деди. – Бойле айт: Бу васиетнинъ сёзлерини динъленъиз ве оларны беджеринъиз.


– РАББИнинъ Эви къапусында турып, буны беян эт: Эй, Ехуданынъ бутюн халкъы, РАББИге ибадет этмеге бу къапулардан кирген адамлар! РАББИнинъ сёзюни динъленъиз!


Керчектен де, Алланъыз олгъан РАББИ эр бир туткъан ишинъизде сизге бахыт берди. Бу буюк сахра бою юргенинъизде, О, сизге мукъайт ола эди. Къыркъ йыл девамында РАББИ-Таалянъыз сизлернен эди, ве сиз ич бир шейге мухтадж дегиль эдинъиз.


Анда онъа юзюмликлерни береджегим, Акъор вадийини онынъ ичюн умют къапусы япаджагъым. Анда о, яшлыгъында киби, Мысырдан чыкъкъан куньлерде киби, тюркюлер йырлайджакъ.


Олар: «Мысыр топрагъындан бизни чыкъаргъан, сахрада, къуру ве сувсуз чёльде алып юрген, олюм къаранлыгъы олгъан топракъта, бош, адам бармагъан, ич кимсе яшамагъан топракъта бизни алып кеткен РАББИ не ерде?» – деп сорамадылар.


Мына РАББИ-Тааля сахра бою сизни энди 40 йыл девамында алып барды. Бутюн бу ёлны акъылынъызда тутунъыз. РАББИ сизни юваш юрекли этмек, сынамакъ ве юреклеринъизде олгъаныны, Онынъ эмирлерини сакълайджакъсызмы-ёкъмы бильмек ичюн, шу шейни япты.


Исраиллилер РАББИнинъ къудрети мысырлыларнен не япкъаныны корьдилер. Халкъ, РАББИден къоркъып, Онъа ве Онынъ къулу олгъан Мусагъа инанды. О заман Муса ве Исраиль огъуллары РАББИге бу тюркюни йырладылар:


Къулагъы барлар буны эшитсинлер!


Адамларнынъ ичинден кимдир Исагъа: – Оджам, агъама айт, мирасны меннен больсюн, – деди.


– Тез буюк Ниневе шеэрине кет ве оны къабаатла. Манъа бу шеэрнинъ ярамай ишлери акъкъында хабер келип етти.


Бору чалынъыз! Исраиллилер васиетимни бозгъанлары ичюн, Къануныма къаршы чыкъкъанлары ичюн, душманлар, къартал киби, РАББИнинъ Эвине келеджек.


О исе, яшлыгъында Мысыр топрагъындаки ороспулыкъ эткенини акъылында туткъанда, ороспулыгъыны чокълаштырды.


Мысырда башлагъан ороспулыгъыны ташламады. Яшлыгъындан берли мысырлыларнен ятты, ве олар онынъ кокюслерини охшадылар, онен чокъ ороспулыкъ эттилер.


Олар яшлыкътан Мысырда ороспулыкъ япкъан. Анда кокюслери эзильген, анда оларнынъ къызлыкъ мемелери эзильген эди.


Бутюн бу писликлеринъни ве ороспулыгъынъны этип, сен яшлыкъ куньлеринъни, чыр-чыплакъ олгъанынъны, къанлар ичинде чапалангъанынъны акъылынъа кетирмединъ.


ве Чамур Череплернинъ Къапусына якъын Бен-Хинном вадийине бар. Анда санъа айтаджакъ сёзлеримни къычырып айт:


– Озюнъни тутмайып, къычырып чагъыр, боразан сеси киби, сесинъни юксельт! Халкъыма акъсыз япкъанларыны, Якъупнынъ эвине гуналарыны косьтер.


Келинъиз, эй, Сион къызлары, Сулейман падишагъа бакъынъыз! Онынъ башында – гузель тадж! Юреги ичюн къуванчлы кунюнде, Сулейман эвленген кунюнде онынъ анасы онъа бу таджны кийдирди!


Икмет сокъакъларда къычыра, мейданларда сесини котере,


– РАББИ сизге акъшам эт, саба исе тойгъандже отьмек береджек. РАББИ Озюне къаршы шикяетленгенинъизни эшитти. Я биз ким олгъанмыз? Шикяетинъиз бизге къаршы дегиль, РАББИге къаршыдыр, – деп къошты Муса.


Эй, Алладан вазгечкен адамлар, дюньянен дост олгъаны Аллагъа душман олгъаныны бильмейсизми? Шунынъ ичюн, дюньянен дост олмагъа истеген адам Аллагъа душман ола.


Амма санъа къаршы бойле айтам: сен Мени ве башкъаларны эвельден севгенинъ киби севмейсинъ.


Я РАББИ, теренликтен мен Сени чагъырдым.


РАББИ манъа бойле деди:


Энди кене де Манъа ялварып: «Бабачыгъым! Яшлыгъымдан берли сен ишанчлы ёлдашым эдинъ!


О, ойнашларынынъ пешинден чападжакъ, амма артларындан еталмайджакъ, оларны къыдыраджакъ, амма тапалмайджакъ. О вакъыт о: «Биринджи акъайыма къайтайым, чюнки о заманки алым шимдикисинден хайырлы эди!» – дейджек.


О, халкъыны керчектен севе. Эписи азизлер Сенинъ къолунъда, олар аякъларынъда топлашалар, айткъанларынъа къулакъ асалар.


– Бу ким экен чёльден чыкъаята? Тютюн диреклери киби, котериле, мюр ве темиз къокъулы мискънинъ, алыш-веришчилернинъ тюрлю къокъулы шейлерининъ къокъусыны даркъата.


Агъзынъдан Баал путларынынъ адларыны узакълаштыраджагъым, ве адлары бир даа анъылмайджакъ.


Исраильни тапкъан вакъытта, Мен сахрада бир салкъым юзюмни киби таптым, терекнинъ биринджи инджир данесини киби корьдим. Бабаларынъызны корьдим, амма олар Баал-Пеоргъа кеттилер, озьлерини масхара путкъа багъышлады, озьлери де, севген путлары киби, пис шейге чевирильдилер.


Танъ агъаргъанда, Исраильнинъ падишасы мытлакъа гъайып оладжакъ. Исраиль яш бала олгъанда, Мен оны пек севдим. Мен огълумны Мысырдан чагъырдым.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite