5 – Сени ана къурсагъында яратмагъанымдан эвель, сени сайладым. Сен догъмаздан эвель, Мен сени айырып элялладым, халкъларгъа пейгъамбер оларакъ къойдым.
– Адалар, Мени динъленъиз, узакътаки халкълар, къулакъ асынъыз! Догъгъанымдан мени РАББИ чагъырды, адымны ана къурсагъындан бильди.
Эвельден белли олгъан адамларны Алла Огълунынъ къыяфетине ошатмагъа чокътан берли къарар чыкъарды. Бойлеликнен, Огълу биринджи олып, чокъ къардашларынынъ Агъасы олды.
Якъупны Озюне къайтармагъа, Исраильни Озюне топламагъа, догъгъанымдан берли РАББИ мени Озь къулу япты. РАББИнинъ козюнде шурет къазандым, Аллам – меним кучюмдир. Шимди О, дей:
Сени ананънынъ къарнында яраткъан, санъа ярдым эткен РАББИ бойле дей: – Эй, къулум Якъуп! Эй, Мен сайлагъан Ешурун! Къоркъма!
Элизабет Мерьемнинъ селямыны эшиткенинен, онынъ ичиндеки бала секирди, ве Элизабет Мукъаддес Рухкъа толды.
Санъа исе, балам, «Юдже Алланынъ пейгъамбери» дейджеклер, Раббиден эвель кетип, Онынъ ёлуны азырлайджакъсынъ
– Менден сорагъанларынъны япарым, – деди РАББИ Мусагъа. – Сенден мемнюним ве сени пек яхшы билем.
– Бакъ, бугунь Мен сени халкълар ве падишалыкъларнынъ устюне къойдым. Сен тюбю-темелинден къыраджакъсынъ ве бозаджакъсынъ, ёкъ этеджексинъ ве йыкъаджакъсынъ, къураджакъсынъ ве сачаджакъсынъ.
Муса РАББИге бойле деди: – Сен манъа: «Бу халкъкъа ёлбашчылыкъ эт», – деп айтасынъ, амма меннен кимни йибереджегинъни манъа ачмайсынъ. Сен манъа даа: «Сени пек яхшы билем, сенден мемнюним», – айткъан эдинъ.
О, Раббининъ козюнде улу оладжакъ, шарап ве ички ичмейджек, даа анасынынъ къарнында олгъанда, Мукъаддес Рухкъа толаджакъ.
Иса Месихнинъ къулу Павел (Алла мени эльчи оларакъ сайлап, Къуванчлы Хаберни даркъатмагъа ёллады.
Амма оларнынъ Къуртарыджысы кучьлюдир, Онынъ Ады – Ордуларнынъ РАББИси. О, оларнынъ ишини мытлакъа чезеджек, топракъларына раатлыкъ береджек, Вавилонда яшагъанларны сарсытаджакъ.
Алла Онынъ аякълары астына эписини къойды, Онынъ Озюни эписинден юксек ве иманлылар джемиетининъ башлыгъы оларакъ япты.
Бабам Мени азиз этип, дюньягъа ёллады. «Мен Алланынъ Огълу олам», – дегеним ичюн, «Куфюр сёзлер айта», – деп, Мени къабаатлайсызмы?
Алла Оны севген адамны биле.
РАББИ манъа бойле айтты:
О топракъ акъкъында айткъан бутюн сёзлеримни беджереджегим, Йирмеянынъ бу халкъларгъа айткъан ве бу китапта язылгъан бутюн пейгъамберлик сёзлерини ерине кетиреджегим.
– Озюнъе бир бурулгъан кягъыт ал да, анда Исраиль, Ехуда ве эписи халкълар акъкъында эписи айткъан сёзлеримни, Ёшиянынъ куньлеринден, Мен сеннен лаф этип башлагъан кунюнден бу куньгедже айткъанларымны яз.
Бабама: «Огълунъ олды!» – хаберини кетирген, оны пек къувандыргъан адам лянет олсун!