34 Пётр онъа: – Айнея, Иса Месих сени тедавийлей. Еринъден тур, тёшегинъни джый! – деди. Айнея шу ань еринден турып кетти.
Пётр буны корип, халкъкъа деди: – Эй, Исраиль акъайлары! Не ичюн бунъа тааджиплендинъиз? Бизлерге ойле бакъасыз ки, санки биз о адамгъа юрмеге къабилиетини озь къудретимиз я да диндарлыгъымызнен бердик.
Пётр онъа: – Менде кумюш ве алтын ёкъ, амма санъа озюмде олгъаныны берем: назаретли Иса Месихнинъ Адындан санъа айтам: еринъден турып юр! – деди де,
Шимди Инсан Огълунынъ ер юзюнде гуналарны багъышламакъ къудрети олгъаныны билирсиз. Сонъ Иса хастагъа: – Еринъден тур, тёшегинъни алып, эвинъе кет! – деди.
Чокъ куньлер девамында буны текрарлай эди. Ахырында, Павелнинъ джанына тийди, ве о, рухкъа айланып: – Иса Месихнинъ Адындан санъа буюрам: бу къызнынъ ичинден чыкъып кет! – деди, ве рух шу ань чыкъып кетти.
эпинъизге ве бутюн Исраиль халкъына белли олсун ки, бу адам сизлер хачкъа мыхлап къойгъан, Алла исе тирильткен назаретли Иса Месихнинъ Ады ярдымынен огюнъизде сап-сагълам тура.
Сизлер корьген ве бильген бу адам Исанынъ Адынен, Онынъ Адына инангъаны себебинден къавийлешти. Исадан кельген иманнен о, эпинъизнинъ козю огюнде сап-сагълам олып турды.
Иса къолуны узатты ве онъа тийдирип: – Мен истейим, элял ол, – деди. Шу дакъкъасы лепра хасталыгъы ёкъ олып, адам элял олды.
Иса буны Галилеянынъ Кана шеэрчигинде япты; бу шей Онынъ аджайип бельгилерининъ башы олды. Бойле этип, Иса Озь шуретини косьтерди, ве шегиртлери Онъа иман эттилер.
О ерде секиз йылдан берли тёшегинден турмагъан Айнея адлы бир паралич ургъан адамны корьди.
Лидда ве Шарон шеэрлеринде яшагъанларнынъ эписи о адамнынъ алыны корьдилер де, Исаны Раббимиз деп таныдылар ве имангъа кельдилер.