32 Пётр ер-ерден юрип, Лидда шеэринде яшагъан азизлернинъ алдына барды.
Анания джевап берип: – Рабби, чокъ адамлардан эшиттим ки, бу адам Ерусалимде Сенинъ азизлеринъе не къадар яманлыкъ япкъан.
О ерде Раббининъ Сёзюни илян эткен, шаатлыкъ берген сонъ, олар Ерусалимге таба кеттилер ве Самариенинъ чокъ койлеринде Къуванчлы Хаберни даркъаттылар.
Павел ве Тимотей, Иса Месихнинъ къуллары, – Филиплер шеэриндеки Иса Месихте олгъан Алланынъ эписи азизлерине, иманлылар джемиетининъ башлыкъларына ве хызметчилерине:
Павел, Алланынъ истегенинен Иса Месихнинъ эльчиси, – Эфес шеэриндеки азизлерге ве Иса Месихке инангъанларгъа:
Алла севген ве азиз олмагъа чагъыргъан, бутюн Рим шеэринде яшагъан иманлыларгъа: Алла Бабамыз ве Рабби Иса Месих сизге эйилик ве тынчлыкъ-аманлыкъ берсин!
Буны да Ерусалимде япа эдим. Баш руханийлерден разылыкъ алып, чокъ азиз адамларны зиндангъа ташладым ве, оларны ольдюреяткъанларда, мен бунъа сесимни берип, разы ола эдим.
Пётр къолуны узатып, онъа аякъ устюне турмагъа ярдым этти. Сонъ азизлернен берабер тул къадынларны чагъырып, оларгъа тири къадынны косьтерди.
Ерусалимде къалгъан эльчилер, Самарие сакинлери де Алланынъ Сёзюни къабул эткенлерини эшиткенде, оларнынъ алдына Пётрнен Юханны ёлладылар.
Мукъаддес Рух устюнъизге тюшкен сонъ, сиз кучь-къувет аладжакъсыз, Ерусалимде, бутюн Еудиеде, Самариеде ве дюньянынъ кенарынадже Меним шаатларым оладжакъсыз, – деди.
Къабирлер ачылды ве чокъ раметли азизлер тирильди.
О, адалет ёлуны къорчалай, садыкъ олгъанларнынъ ёлларыны сакълай.
Сен юрегимни сынадынъ, гедже манъа кельдинъ. Сен мени сынадынъ ве ич бир яманлыкъ тапмадынъ. Дудакъларым гуна япмайджакъ, къарарына кельдим.
Элпаалнынъ огъуллары: Эвер, Мишам ве Шемед. О, Оно ве Лод шеэрлерини ве этрафындаки койлерни къурды.
Лод, Хадид ве Оно акъайлары – 725,
Лод, Хадид ве Ононынъ огъуллары – 721,
Лод шеэринде, Оно шеэринде ве Зенаатчылар вадийинде ерлештилер.
О ерде секиз йылдан берли тёшегинден турмагъан Айнея адлы бир паралич ургъан адамны корьди.