41 О куньлерде бир бугъаны ясадылар, путкъа къурбан чалып, озь къолларынен яраткъанына къувандылар.
Олар озьлерине иритильген маденден бугъа япкъан, «Мына сени Мысырдан чыкъаргъан алладыр», – деген, Сени пек акъарет эткен олсалар да,
Белялардан ольмеген адамлар озь япкъанларына тёвбе этмедилер. Олар шейтанларгъа ве корьмеген, эшитмеген, юрмеген алтын, кумюш, тунч, таш ве агъач путларгъа ибадет этмектен вазгечмедилер.
Исраильни тапкъан вакъытта, Мен сахрада бир салкъым юзюмни киби таптым, терекнинъ биринджи инджир данесини киби корьдим. Бабаларынъызны корьдим, амма олар Баал-Пеоргъа кеттилер, озьлерини масхара путкъа багъышлады, озьлери де, севген путлары киби, пис шейге чевирильдилер.
Эй, Исраиль, къуванма! Башкъа халкълар киби, чокъ севинме! Сен озь Алланъдан вазгечкенинънен, ороспу олдынъ, эр бир арманда ороспулыгъынъ ичюн къазанч алмагъа бегендинъ.