36 Бу адам Мысыр топрагъында, Къызыл денъизде, эм де къыркъ йыл девамында сахрада аджайип шейлер япып ве бельгилер косьтерип, Исраиль халкъыны чыкъарып юрсете эди.
Муса къолуны денъизге къаршы узатты. РАББИ кучьлю шаркъий ельни уфюртип, бутюн гедже денъиз сувларыны айдады ве денъизни топракъкъа чевирди. Денъиз экиге болюнди,
430 йыл кечкен сонъ, тамам бу куннинъ геджесинен РАББИнинъ бутюн ордулары Мысыр топрагъындан чыкъып кетти.
РАББИ Мусагъа: – Мысыр топрагъындан чыкъаргъан халкъынънен берабер мындан чыкъып кет ве «оны эвлятларынъа берерим» деп Ибраимге, Исхакъкъа ве Якъупкъа Мен емин эткен топракъкъа ёл ал, – деди.
Исраиль огъуллары маннаны отурыла-билир топракъкъа кельгенлерине къадар къыркъ йыл девамында ашадылар. Олар маннаны Ханаан топрагъы сынъырына кельгенлерине къадар ашадылар.
О, эски васиетке ошамайджакъ. Деделеринъизни къолларындан тутып, Мысыр топрагъындан чыкъаргъанда, оларгъа бир васиет бердим. Лякин олар васиетиме садыкъ къалмадылар, ве Мен олардан юзь чевирдим, – дей Рабби.
Сахрада къыркъ йыл девамында оларнынъ япкъанларына чыдай эди.
Алла исе юзь чевирип, оларгъа коктеки кунешке, айгъа ве йылдызлар ордусына ибадет этмеге ёл берди. Пейгъамберлер китабында язылгъаны киби: – Эй, Исраиль эви! Къыркъ йыл сахрада кезгенлеринъизде, къурбан чалып, Манъа бахшыш бердинъизми?
Халкълар арасында бильдиринъиз: «РАББИ – Падишадыр!» Шунынъ ичюн дюнья къатты тура, о, къыбырдамаз асла. Халкъларны О, адалетнен укюм этеджек!
Мысырлылар бабаларымызгъа кибирнен бакъкъанларыны билип, Сен фыравунгъа, онынъ эписи къулларына ве бутюн топрагъынынъ халкъларына аляметлеринъни ве аджайип ишлеринъни косьтердинъ. Сен Озюнъе шурет къазандынъ, бу шурет бугуньге къадар етип кельди.
Мына энди 40 йыл девамында урбаларынъ ипранмай, аякъларынъ шишмей эди.
Сонъ къолумны узатырым ве оларнынъ козю огюнде аджайип шейлер япып, Мысырны джезаларым. Ондан сонъ о, сизлерни йиберер.
РАББИнинъ Адына ярашкъан шуретини беринъиз, бахшышлар кетирип, Онынъ азбарларына киринъиз!
– Сиз аджайип шейлер ве бельгилерни корьмегендже инанмайджакъсыз! – деди онъа Иса.
юреклеринъизни таш этменъиз! Манъа къаршы чыкъкъан вакътында киби, сахрада сынав заманында киби, олманъыз.
О ерде бабаларынъыз Мени сынавдан кечирдилер ве Мени сынап, къыркъ йыл ичинде ишлеримни корьдилер.