Олар – мырылдагъан адамлар, ич бир шейден разы дегиллер, тек озь истеклерининъ артындан юрелер, агъызларындан къопай лафлар чыкъа, озь файдасы ичюн башкъаларына ялтакъланалар.
Урьметли сайылгъан адамларнынъ акъкъында айткъанда (олар бир вакъытлары ким олса олсун, манъа эп бир, Алла адамларгъа тенъ бакъа), бу урьметли адамлар манъа ич бир шейде акъыл огретмедилер.
Ондан сонъ мелек меним рухумны сахрагъа алып кетти. О ерде мен ачыкъ къырмызы бир айван устюнде отургъан къадынны корьдим. Айваннынъ еди башы, он бойнузы бар эди, озю исе куфюр адларнен толу эди.