4 Пётрнен Юхан онъа козьлерини тиктилер. – Бизлерге бакъ! – деди Пётр.
– «Эгер иман этсенъ, Алланынъ шерефини кореджексинъ», – деп санъа айтмадыммы? – деди Иса.
Пётр буны корип, халкъкъа деди: – Эй, Исраиль акъайлары! Не ичюн бунъа тааджиплендинъиз? Бизлерге ойле бакъасыз ки, санки биз о адамгъа юрмеге къабилиетини озь къудретимиз я да диндарлыгъымызнен бердик.
Сонъ Иса, китапны къапатып, хызметчиге берди ве ерине отурды. Синагогадакилер эписи Онъа дикъкъатнен бакътылар.
Иса онынъ яткъаныны корьди, чокъ вакъыттан берли хаста олгъаныны бильди де, ондан: – Сагъ олмагъа истейсинъми? – деп сорады.
Онынъ ичине бир козь ташласам, ер юзюнинъ дёрт аякълы ве йыртыджы айванларны ве сюйрекленген махлюкъларны, эм де кокте учкъан къушларны корьдим.
Куньлернинъ биринде дува вакътында, саат учьте Пётр ве Юхан Алланынъ Сарайына кете эдилер.
Сарайгъа кирип келеяткъан Пётр ве Юханны корьгенинен, сакъат олардан да садакъа истеди.
Бир шей аладжагъына умют этип, адам оларгъа дикъкъатнен бакъты.
Тедавийленген адам Пётрнен Юханнынъ артындан къалмагъаны ичюн, бутюн тааджипленген халкъ оларнынъ янына, Сулейманнынъ Эйванына чапып кельди.
Корнелий мелекке къоркъунен бакъып: – Не, Эфендим? – деп сорады. Мелек онъа: – Сенинъ дуваларынъ ве берген садакъаларынъ Алланынъ акъылына кельди.