Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Фаалиет 27:23 - Мукъаддес Китап

23 Мына бу гедже манъа Алланынъ мелеги корюнди. Мен бу Аллагъа аит олам, Онъа ибадет этем.

Gade chapit la Kopi




Фаалиет 27:23
41 Referans Kwoze  

О геджеси Рабби Иса Павелге корюнип: «Джесюр ол! Меним акъкъымда Ерусалимде насыл шаатлыкъ япкъан олсанъ, ойле шаатлыкъ Римде де этмек керексинъ», – деди.


Мелеклернинъ эписи – тек хызмет эткен рухлардыр, олар къуртулышны аладжакъ адамларгъа хызмет этмек ичюн ёлланылгъандыр.


Янымда Рабби турды ве манъа кучь берди, ве шу себептен мен Къуванчлы Хаберни бутюнлей бильдирдим, ве оны бутюн халкълар эшитти. Мен арсланнынъ агъзындан къуртулдым.


Лякин гедже зинданнынъ къапуларыны Раббининъ мелеги ачты, эльчилерни тышарыгъа чыкъарды.


Огълунынъ Къуванчлы Хаберини даркъатып, Мен бутюнлей Аллагъа берилип, хызмет этем. Алла шааттыр, мен сизлерни акъылымда эр вакъыт тутам,


Геджелернинъ биринде Рабби Павелге руяда: «Къоркъма! Айта бер, сусып къалма!


Бизни эр бир гунадан къуртармакъ, яхшы ишлерни гъайретнен япкъан темиз сайлангъан халкъны Озюне азырламакъ ичюн, О, Озюни бизим ичюн къурбан кетирди.


Филипке Раббининъ Мелеги келип: – Еринъден тур! Дженюп тарафкъа, Ерусалимден Гъазагъа баргъан сахра ёлуна бар! – деди.


Аллам Озь Мелегини ёллады. О, арсланларнынъ агъзыны къапатты, ве олар манъа зарар кетирмедилер, чюнки мен Алланынъ огюнде къабаатлы дегилим. Эм сенинъ огюнъде де, падиша, мен джинает япмадым, – деди.


О заман падиша буюрды, ве Даниялны кетирип, арсланлар толу къуюгъа аттылар. Сонъ падиша Даниялгъа: – Сен даима ибадет эткен Алланъ сени къуртарсын! – деди.


– Эй, Якъуп ве Исраиль! Буларны акъылынъда тут, сен – къулумсынъ. Мен сени яраттым, Сен Меним къулумсынъ, сен, Исраиль! Мени унутма!


– Мен, Иса, иманлылар джемиетлериме бу хаберни айтмагъа сизге Озь мелегимни ёлладым. Мен – Давутнынъ тамырым ве несилим, ярыкъ танъ йылдызым.


Павел, Алланынъ къулу ве Иса Месихнинъ эльчиси, – Алла мени Онынъ сайлагъан адамларыны имангъа чагъырмагъа ве оларгъа диндар яшайыш акъкъында акъикъатны огретмеге ёллады. Бу акъикъат


Алланынъ къулуна къавгъалашмагъа мумкюн дегиль. Аксине, Алланынъ къулу эписинен мераметли, огретмеге азыр, сабырлы олмакъ керек.


Гедже-куньдюз дувалар окъугъанымда, мен сени эр вакъыт акълымда тутам ве Аллагъа шукюр этем, баба-деделерим киби, Онъа саф виджданнен хызмет этем.


лякин паалы фияткъа сатын алындынъыз. Шунынъ ичюн беденинъизнен Алланы шуретленъиз.


Амма шимди гунадан къуртулып ве Алланынъ къуллары олып, азизлик кетирген ишлерни япып башладынъыз. Буларнынъ сонъу – эбедий омюрдир.


Иса Месихнинъ къулу Павел (Алла мени эльчи оларакъ сайлап, Къуванчлы Хаберни даркъатмагъа ёллады.


Павелнен эпимизнинъ артымыздан юрип: – Бу адамлар Юдже Алланынъ къулларыдыр, сизге къуртулыш ёлуны илян этелер, – деп багъыра эди.


Шу ань Иродны Раббининъ мелеги урды. Ирод шерефини Аллагъа бермегени ичюн, тенини къуртлар кемирди, ве о, джан берди.


Ким Манъа хызмет этмеге истесе, Меним артымдан кельсин. Мен къаерде олсам, хызметчим де о ерде оладжакъ. Манъа хызмет эткенни Баба урьмет этеджек.


– Олар Менимки оладжакълар, – дей Ордуларнынъ РАББИси. – О куню Мен оларны Озюмнинъки, Меним барлыгъым деп япаджагъым. Баба озюне хызмет эткен огълуны насыл аджыса, Мен де оларны ойле аджыйджагъым.


Къалгъан учьте бир пайыны атешке алып кетиреджегим, оларны, кумюш киби, иритип темизлейджегим, алтын киби, сынайджагъым. Олар Мени Адымнен чагъыраджакъ, ве Мен оларгъа джевап береджегим. Мен: «Олар – Меним халкъым», – дейджегим. Олар да: «РАББИ – Алламыз», – дейджеклер.


Къуюгъа якъынлашып, о, аджыныкълы сеснен Даниялны чагъырды. Падиша Даниялгъа: – Даниял, Тири Алланынъ къулу! Сен даима ибадет эткен Алланъ сени арсланлардан къуртарып олдымы? – деди.


О заман Невукъаднеццар: – Шадракъ, Мешакъ ве Авед-Негонынъ Алласы шан-шуретлидир! О, Озюнинъ Мелегини ёллады ве Озюнинъ Онъа умют эткен къулларыны къуртарды. Олар падишанынъ эмирине бойсунмадылар ве озь Алласындан гъайры башкъа аллагъа ибадет этмемек ве онъа табынмамакъ ичюн, озь беденлерини атешке бердилер.


О заман Невукъаднеццар атештен къызгъан собанынъ къапусы янына барып: – Шадракъ, Мешакъ ве Авед-Него! Алла-Таалянынъ къуллары! Чыкъынъыз ве яныма келинъиз, – деди.


– Бизим санъа бунъа джевап бермеге кереги ёкъ. Башымызнынъ язысы олса, биз ибадет эткен Алламыз бизни къызгъан соба атешинден къуртара биле ве сенинъ къолунъдан да, падиша, къуртарыр.


Байрам куньлери Ерусалимде азиз къурбан къойлары насыл чокъ олса, йыкътырылгъан шеэрлер де шу къадар чокъ адам сюрюлерине толаджакъ. О заман Мен – РАББИ олгъанымны билирлер.


Олар Меним халкъым олурлар, Мен де оларнынъ Алласы оладжагъым.


– Лякин о куньлерден сонъ Исраиль халкъына башкъа васиетни береджегим, – дей РАББИ. – Къанунымны ичлерине ерлештиреджегим, юреклерине язаджагъым. Мен оларнынъ Алласы оладжагъым, олар да меним халкъым оладжакълар.


Бири: «Мен РАББИнинъ», – дер, башкъасы Якъупнынъ адынен адланыр, даа бири къолунен: «РАББИнинъ», – язаджакъ ве «Исраиль» деп адланаджакъ.


Мен – севгилимнинъки, севгилим де – менимки. Занбакълар арасында о, кейфлене.


– Севгилим – менимдир, мен де – онынъ! Занбакълар арасында о, кейфлене.


Огъулларымыз яшлыгъында оськен ве къалынлашкъан фиданлар киби, къызларымыз сарайда уста япкъан диреклер киби олсунлар!


О, Озь башына буюк аджайип ишлер япты, – акъикъатен эбедийдир Онынъ севгиси, –


РАББИнинъ пайы Онынъ халкъы олды, Якъуп – Онынъ шахсий мулькюдир.


Эгер сиз Меним айткъанларымны динълесенъиз ве васиетимни кутьсенъиз, эписи халкълардан Меним къысметим олурсынъыз. Бутюн ер – Менимкидир.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite