6 Энди исе, Алланынъ баба-деделеримизге берген сёзюне умют эткеним ичюн, мен махкеме огюнде турам.
Бу адамларнынъ озьлери киби мен де, Аллагъа умют этип, инсафлыларнен инсафсызларнынъ тирильтеджегине инанам.
Шунынънен биз умютимизнинъ бахтлы беджерилювини, улу Алланынъ ве Къуртарыджымыз Иса Месихнинъ шуретнен кельгенини беклейик.
Шу себептен сизлернен корюшип лаф этмеге истедим. Исраильнинъ умюти огърунда бу зынджырларнен багълым да, – деди.
Динъленъиз: Алланынъ адалетлигини косьтермек ичюн, Месих еудийлернинъ хызметчиси олды ве бабаларымызгъа берильген ваделерни тасдыкълады.
Оларнынъ бир къысмы саддукий ве башкъа къысмы фериселер олгъаныны анълагъан Павел Шурагъа къатты бир сеснен: – Дин къардашларымыз! Мен ферисем, эм ферисенинъ огълу олам. Мени олюлернинъ тирильгенине ишангъаным ичюн укюм этелер, – деди.
– Эй, къылыч! Меним чобаныма, Манъа якъын адамгъа къаршы котериль! – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Чобанны ур да, къойлар тараф-тараф къачсын. Мен кичик къозуларгъа къаршы чыкъаджагъым.
Сен де, Вифлеем-Эфрата, Ехуданынъ баш шеэрлери арасында кичик олсанъ да, сенден Мен ичюн Исраильнинъ Башлыгъы чыкъаджакъ. Онынъ тамырлары заманларнынъ башындан, эбедийликтен келип чыкъа.
Алланъ олгъан РАББИ сизинъ аранъыздан, агъа-къардашларынъыздан, сизге манъа ошагъан бир Пейгъамберни асыл этеджек. Оны динъленъиз.
Эвлятларынъны кок йылдызлары дайын чокъ сайылы этерим, оларгъа эписи бу топракъларны берерим. Эвлятларынъ ярдымынен ер юзюндеки эписи халкълар яхшылыкъ кореджеклер.
Мени динълегенинъ ичюн, эвлятларынъ ярдымынен ер юзюндеки эписи халкълар яхшылыкъ кореджеклер.
Сени багъышлагъанларны багъышларым, сени къаргъагъанларны къаргъарым. Сенинъ ярдымынънен ер юзюндеки бутюн халкълар эйилик тападжакълар! – деди.
Амма вакъты-саати кельгенде, Алла Озь Огълуны, къадындан догъулгъанны ве Къанунгъа бойсунгъанны, ёллады.
Алла олюлерни тирильткенини сизлер не ичюн инанылмаз бир шей деп саясыз?
Мен оларнынъ арасында турып, къатты сеснен: «Бугунь алдынъызда олюлернинъ тирилишине инангъаным ичюн укюм этилем», – дедим. Ихтимал, шу сёзюм ичюн къабаатлы сайыладырым.
Бу куньлер акъкъында Смаил пейгъамберден башлап, ондан сонъ хабер эткен бутюн пейгъамберлер де айткъанлар.
Амма Адыма сайгъы косьтергенлер ичюн, догърулыкъ кунеши догъаджакъ ве нурларынен шифа кетиреджек. Ве сиз чыкъып, бакъылгъан бузавлар киби, сычрайджакъсынъыз.
– Мына, Мен хаберджимни ёллайым. О, Меним огюмде ёлны азырлайджакъ. О вакъыт сиз къыдыргъан Рабби апансыздан Озь Сарайына келеджек. Сиз истеген васиет хаберджиси шимди келеята, – дей Ордуларнынъ РАББИси.
О куню Давутнынъ сою ичюн ве Ерусалимде яшагъанлар ичюн бир чокъракъ ачыладжакъ. Онынъ ярдымынен адамларгъа гуналарындан ве арамлыкъларындан темизленмеге мумкюн оладжакъ.
Эй, Сион къызы, чокъ къуван! Къуванчтан къычыр, эй, Ерусалим къызы! Мына, сенинъ падишанъ санъа келе! О, къабаатсыз. О, къуртарув бере. О, алчакъгонъюлли, эшек устюнде, эшек баласы устюнде отура!
Онъа бойле айт: Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: Мына, бу адам – Онынъ Ады «Пытакъ». О тамырындан филис киби оседжек ве РАББИнинъ Сарайыны къураджакъ.
ишанчлыгъынъны – Якъупкъа, севгинъни – Ибраимге косьтереджексинъ, эвель-эзельден бабаларымызгъа берген сёзюнъни беджереджексинъ.
Енъгенлер Сион дагъына чыкъаджакъ ве Исавнынъ дагъында яшагъанларны суд этеджек. Сонъра РАББИ падишалыкъ япаджакъ.
О заман РАББИнинъ Адыны айтып чагъыргъан эр кес къуртуладжакъ. Сион дагъында Ерусалимде къуртулгъанлар топланаджакъ. РАББИ айткъаны киби, сагъ къаладжакъ адамлар РАББИ чагъыргъан халкъ оладжакъ.
Бундан сонъ Исраиль огъуллары къайтаджакъ ве РАББИни, оларнынъ Алласыны, эм де Давут падишасыны къыдыраджакълар. Олар РАББИден къоркъаджакълар ве сонъки куньлериндеки Онынъ эйилигини буюк урьмет этеджеклер.
Меним къулум Давут оларнынъ падишасы, эписининъ бир чобаны оладжакътыр. Олар Меним къарарларыма коре яшайджакълар, низамнамелеримни беджереджеклер.
Мен оны харап, харап, харап этерим! Къолунда суд олгъаны кельмегендже, о олмайджакъ! О заман Мен шеэрни къолуна береджегим.
Мына, Рабби Озю сизге алямет береджек. Бакъынъыз, къыз юклю олып, огъул догъаджакъ, адыны Иммануэл къояджакълар.
О куню Исраильнинъ сагъ къалгъан огъулларына РАББИден аджайип ве урьмет этильген бирев келеджек. О адам оларнынъ мемлекетинде юкселип, оларнынъ гъуруры ве шурети оладжакъ.
Сионда РАББИ улудыр, Юджедир О, бутюн халкълардан устюндир!
Ехуданынъ къолундан акимиет таягъы тюшмез, аякъларынынъ янындан акимдарнынъ таягъы кетмез. Сонъ Шило келеджек, ве халкълар онъа боюн эгеджеклер.
Сен ве Адемнинъ апайы бири-биринъизни корьмеге козюнъиз олмайджакъ. Сенинъ баланъ ве апайнынъ баласы бири-бирине эр вакъыт душман оладжакълар. Апайнынъ огълу башынъа уджюм этеджектир, сен исе онынъ табанына уджюм этеджексинъ, – деди.