10 Дава ойле шиддетли олды ки, Павелни парча-парча этмесинлер деп, къоркъкъан бинъбашы аскерлерине ашагъа тюшип, оны адамларнынъ араларындан чыкъарып, къалеге алып кирмеге буюрды.
Лякин эгер юрегинъизде къара пахыллыкъ ве тек озюни тюшюнюв олса, акъыллы олгъанынъыз акъкъында макътанманъыз ве акъикъатны ред этменъиз.
Севимли дин къардашларым, буны акъылынъызда тутунъыз: эр бир адам динълемеге азыр олсун, айтмагъа исе ашыкъмасын, ачувланмагъа да ашыкъмасын.
бинъбашы Павелге къаршы бойле багъыргъанларнынъ себебини бильмек ичюн, оны къалеге алып барып къамчыламагъа ве соргъу кечирмеге буюрды.
Эртеси куню онен берабер бараджакъ атлыларны къалдырып, озьлери къалеге къайтып кеттилер.
Еудийлер бу адамны тутып ольдюрмеге истедилер. Амма онынъ Рим гражданы олгъаныны билип, мен аскерлернен берабер етип келип, онынъ джаныны къуртардым.
Павелнинъ къызкъардашынынъ огълу бу фитне акъкъында эшитип, къалеге кирди де, онъа хабер этти.
Халкъымнынъ этини ашайсыз, терисини сыдырасыз. Кемиклерини къырып, тавагъа къояджакъ киби парчалайсыз, этини къазангъа къояджакъ киби догърайсынъыз.
Мен Санъа ишанам, Аллам, я РАББИ! Мени эписи къувалагъанлардан къуртар ве къорчала мени!
Къалеге киреяткъанда, Павел бинъбашыгъа: – Санъа бир шей айтмагъа мумкюнми? – деди. Бинъбашы: – Сен юнан тилини билесинъми?
Сонъ оны неде къабаатлагъанларыны бильмеге истеп, оларнынъ Шурасына алып бардым.
Чокъ кере ёлгъа чыкъа эдим. Озенлерде, айдутлардан, сойдашларымдан да, башкъа миллетлерден де телюкеде къалдым. Шеэрде телюке, сахрада телюке, денъизде телюке, ялан агъа-къардашлар арасында телюкеге огърадым!