32 О, бирден аскерлерни ве юзбашыларны алып, халкъкъа уджюм этти. Адамлар бинъбашынен аскерлерни корип, Павелни урмагъа токътадылар.
Еудийлер бу адамны тутып ольдюрмеге истедилер. Амма онынъ Рим гражданы олгъаныны билип, мен аскерлернен берабер етип келип, онынъ джаныны къуртардым.
Эльчилерни чагъырып, оларны къамчыламагъа буюрдылар. Сонъ Иса Адындан адамларны огретмеге ясакъ этип, оларны йибердилер.
Сиз не ичюн халкъымны къыйнайсынъыз? Не ичюн ёкъсулларны чекиштиресинъиз?» – дей Ордуларнынъ РАББИ-ТААЛЯсы.
О, Алланынъ Сарайыны да арам этмеге тырышты, амма биз оны туттыкъ.
Мен: «Я Рабби! Санъа инангъанларны синагогаларда ургъан ве зиндангъа ташлагъан адам олгъанымны олар билелер де.
О вакъыт адамлар синагога башлыгъы Сосфенни тутып, къады курсюси алдында ура башладылар. Гъаллион исе бунъа кедер этмеди.
О вакъыт болюкнинъ аскерлери, бинъбашы ве еудийлернинъ мемурлары Исаны якъалап багъладылар.