30 Бутюн шеэр арекетке келип, халкъ топланды. Павелни тутып, Сарайдан тышарыгъа сюйреклеп чыкъардылар. Шу ань къапулар къапатылды.
Бу иш ичюн еудийлер мени Алланынъ Сарайында тутып ольдюрмеге тырыштылар.
Чокъ кере ёлгъа чыкъа эдим. Озенлерде, айдутлардан, сойдашларымдан да, башкъа миллетлерден де телюкеде къалдым. Шеэрде телюке, сахрада телюке, денъизде телюке, ялан агъа-къардашлар арасында телюкеге огърадым!
Бутюн шеэр къалабалыкъкъа толды, эписи бирлешип, Павелнинъ ёлдашларыны, македониялы Гай ве Аристархны, туттылар, театр тарафкъа алып кеттилер.
Олар атылып турдылар ве Исаны шеэрден чыкъарып, Назарет ерлешкен дагънынъ тёпесине кетирдилер. Оны къаядан ашагъа атмагъа истедилер.
Иса Ерусалимге кирип кельгенде, бутюн шеэр: – Бу ким я? – деп арекетке кельди.
Буны эшиткен Ирод падиша ве онен берабер бутюн Ерусалим де буюк къасеветке тюшти.
Руханий Ехояда, ордугъа ёлбашчылыкъ япкъан юзбашыларгъа: – Оны Сарайдан къаравулларгъа чыкъарынъыз. Онынъ артындан бир кимсе кетсе, къылычнен ольдюринъиз, – деп буюрды, чюнки руханий онынъ РАББИнинъ Сарайында ольдюрильмесини истемеди.