14 Павелни къандырып оламагъанымызны анълап: – Рабби истегени киби олсун! – деп индемедик.
– Баба! Эгер истесенъ, бу азаплар къадесини Менден ал! Амма Меним дегиль, Сенинъ истегинъ эда этильсин!
Иса экинджи кере барып: – Бабам! Эгер Мени бу азапларгъа толу къадеден къуртармагъа чаре олмаса, Манъа оны ичмек керек олса, Сенинъ истегинъ эда олсун, – деп дува окъуды.
Бираз узакълашып, ерге йыкъылды ве дува окъуп башлады: – Бабам! Эгер мумкюн олса, Мени бу азап къадесинден къуртар! Амма Меним истегеним дегиль, Сенинъ истегенинъ олсун, – деди.
Сенинъ Падишалыгъынъ кельсин! Кокте олгъаны киби, ерде де Сенинъ ираденъ олсун!
Хизкия Ешаягъа: – Сен РАББИден кетирген сёзлер яхшыдыр, – деди. Сонъ даа къошты: – Ич олмаса, меним куньлеримде тынчлыкъ ве аманлыкъ оладжакъ!
Иса оларгъа: – Дува окъугъанда шойле денъиз: Баба! Сенинъ Мукъаддес Адынъны эр кес сайсын! Сенинъ Падишалыгъынъ кельсин!
Смаил онъа эр шейни айтып берди, ондан ич бир шейни гизлемеди. Сонъ Элий: – О – РАББИдир. Онынъ истегени насыл олса, шуны да япсын, – деди.
О, эм къардашынъызны, эм Биньяминни сизнен йиберсин деп, Къудретли Алла сизге бу адамнынъ мераметини тапмагъа ярдым этер. Манъа исе баласыз олмагъа къысмет олса, баласыз олайым, – деди.
Ноомий, келиннинъ онен берабер кетмеге къарары къатты олгъаныны корип, оны къандырмакътан вазгечти.