22 Мына энди Мукъаддес Рух мени Ерусалимге чагъырып чеке. О ерде мени не беклегенини бильмейим.
Сизлер ярын не оладжагъыны бильмейсиз де! Яшайышынъыз озю недир? Бир ань ичинде пейда олып, гъайып олгъан був кибидир.
Бизге Месихнинъ севгиси башлыкъ эте, ве биз бойле тюшюнемиз: эгер бир адам бутюн адамлар ичюн ольген олса, булар эписи ольгенлер.
чюнки мен тезден беденимден айырылмакъ кереклигини билем. Буны манъа Раббимиз Иса Месих ачып берди.
Павел Кучюк Асияда чокъ вакъыт джоймамакъ макъсадынен Эфес шеэрине кирмейип, оны кечип кетмек къарарына кельген эди. Чареси олса, Берекет Байрамында Ерусалимде олмагъа ашыкъа эди.
Бу вакъиалар олып кечкен сонъ, Павел озь гонълюнде Македония ве Ахаядан кечмеге ве сонъ Ерусалимге бармагъа къарар этти. «О ерге баргъанымдан сонъ, Римни де барып корьмеге керек», – деди.
Павел Афинада Силанен Тимотейни беклеп тургъанда, бу шеэр путларнен толгъаныны корип, гонълю янды.
Иса, Озюне оладжакъ эр шейни биле эди. О, адамларнынъ огюне чыкъып, сорады: – Кимни къыдырасыз?
Песах Байрамындан эвель Иса бу дюньядан Бабанынъ янына кетмек вакъты кельгенини биле эди. О, бу дюньяда Озюнъкилерни севген эди ве шимди оларны сонъунадже севди.
Сувгъа батырылып чыкъмакъ киби, манъа буюк азапларгъа батырылып чыкъмакъ керек. О беджерильмегендже, юрегим пек сыкъыла!
Исанынъ кокке котериледжек вакъты якъынлашкъанда, О, Ерусалимге бармакъ къарарына кельди.