20 Къулагъымызгъа худжур сёзлер эшитиле, биз оларнынъ не олгъаныны бильмеге истеймиз, – дедилер.
Энди сизлер оларнен бойле бозукъ яшайыш сюрмегенинъиз оларгъа худжур бир шей киби корюне, ве олар сизлерни яманлайлар.
Озю ичюн яшагъан адам Алланынъ Руху огреткен шейлерни къабул этип оламай. О, буларны акъылсызлыкъ деп сая ве оларны анъламай, чюнки оларны тек Алланынъ Руху ярдымынен анъламакъ мумкюн.
Биз исе хачкъа мыхлангъан Месих акъкъында хаберни даркъатамыз. Шу хабер еудийлерни ёлдан ура, юнанлар ичюн исе о, акъылсызлыкътыр.
Мен оларгъа чокъ муим къанунларымны язып бердим, олар исе озьлерини санки оларнынъ бир иши ёкъ деп, туталар.
Гъайып олаяткъанлар ичюн хач акъкъындаки хабер акъылсызлыкътыр. Амма къуртулышны алаяткъан бизге бу хабер – Алланынъ къудретидир.
Бу акъта айтаджакъ лафымыз чокъ, амма сизге анълатмагъа агъыр, чюнки сиз ярамай анълайсынъыз.
Пётр даа ич бир шей анъламайып, онъа корюнген руянынъ не манасы бар экен, деп отургъанда, Корнелий ёллагъан адамлар Симоннынъ эвини сораштырып, къапунынъ босагъасында токътадылар.
Эписи шашып къалып, бир-бирине: – Бу насыл шей? – деп тааджиплендилер.
Онынъ чокъ шегиртлери бу лафларны эшитип: – Сёзлеринъ пек къыйындыр! Оларны ким динълейджек? – дедилер.
Олар бу эмирге бойсунсалар да, олюмден тирильмек не экени акъкъында бири-биринен акъыл таныша эдилер.
Павелни Арес-тёпеге алып бардылар ве онъа: – Сен огреткен бу янъы огретювнинъ не олгъаныны бизге де бильмеге мумкюнми?
Эписи афиналылар ве шеэрде яшагъан ябанджылар эр шейден зияде бутюн вакъытларыны янъылыкъларны айтмакънен я да динълемекнен кечирмеге бегене эдилер.