36 Зиндан къаравулы Павелге хабер этип: – Махкемеджилер сизлерни азат этмек ичюн адам ёлладылар, энди чыкъып аман-эсен кетинъиз, – деди.
Бу ерде бир къач вакъыт къалгъан сонъ, дин къардашлары оларны аман-эсен озгъарып, ёллагъанларнынъ алдына къайтардылар.
Мен сизге барышыкъ къалдырам, Озь барышыгъымны сизге берем. Дюнья бергени киби Мен бермейим. Юреклеринъиз сыкъылмасын, къоркъманъыз.
Къаравул уянгъанынен, зиндан къапуларынынъ ачылып къалгъаныны корьди. Къапалгъанлар къачып кеттилер, деп тюшюнди. Къылычыны чыкъарып, озюни ольдюрмеге истеди.
Иса исе онъа: – Къызым, сени иманынъ тедавийледи. Тынчлыкънен бар ве хасталыгъынъдан азат ол, – деди.
Эль-Яса онъа: – Аман-эсен бар, – деди. Нааман онынъ янындан кетип, бираз ёл кечкен сонъ,
Шимди къайт, аман-эсен бар, Фелестин башлыкъларыны ачувландырма, – деди.
Давут Авигаилнинъ кетирген шейлерини алды ве: – Эвинъе аман-эсен къайт. Мына мен лафынъа къулакъ астым ве сенинъ риджанъны беджердим, – деди.
Сонъ Ёнатан Давуткъа: – Аман-эсен бар, – деди. – Биз экимиз РАББИнинъ Адынен ант эттик: «РАББИ экимизнинъ арамызда, эвлятларымызнынъ арасында да омюрбилля шаат олсун».
Элий джевап берип: – Аманлыкънен бар. Исраильнинъ Алласы сен сорагъан шейни япсын, – деди.
Руханий: – Аманлыкънен кете беринъиз. Ёлунъыз РАББИнинъ козю огюнде! – деди.
Муса кетип, къайнатасы олгъан Йитрогъа къайтты. Онъа: – Мен Мысырда олгъан халкъыма къайтайым. Олар даа сагъмы-ёкъмы экен бакъайым, – деди. Йитро Мусагъа: – Аман-эсен бар, – деди.
Оларны пек котеклеген сонъ, зиндангъа ташладылар, зиндан къаравулына яхшы къаравулламагъа буюрдылар.
Саба ачылгъанда, махкемеджилер: «О адамларны зиндандан бошатынъыз», – деп хызметчилерини ёлладылар.