7 О ерде Къуванчлы Хаберни даркъатмагъа девам эттилер.
Къуванчлы Хаберни Дербе шеэринде даркъатып, чокъ шегирт арттыргъанларындан сонъ, Листра, Иконий ве Антиохия шеэрлерине къайттылар.
Алланынъ Сёзюни огрет, келишкен ве келишмеген вакъытта азыр ол, буюк сабырнен ве насиатнен гуналарны ярыкъкъа чыкъар, тенбиеле ве юреклендир.
Сиз бильгенинъиз киби, ондан эвель Филиплер шеэринде азап чектик ве акъаретлендик, амма Алланынъ Къуванчлы Хаберини сизлерге буюк къаршылыкъ ичинде бильдирмек ичюн, Алламызда джесарет таптыкъ.
Павел бу руяны корьген сонъ, Рабби бизни о ерде Къуванчлы Хаберни илян этмеге чагъыргъанында эмин олып, биз бирден Македониягъа бармагъа арекет эттик.
– Акъайлар, бу ишлерни не ичюн япасынъыз? Биз – сизлерге ошагъан инсанлармыз! Сизлер бош шейлерден вазгечип, ер, кок, денъиз ве олардаки эр шейни яраткъан Тири Аллагъа айланынъыз деп, биз сизге Къуванчлы Хаберни алып кетиремиз.
Павел озюнинъ адети боюнджа еудийлернинъ алдына барып, учь раатлыкъ куню девамында оларгъа Мукъаддес Языларны анълата эди,
Стефаннынъ ольдюрильмесинен башлангъан айдалув нетиджесинде даркъалып кеткен иманлылар Алланынъ Сёзюни еудийлерден гъайры ич кимсеге бильдирмейип, Фенике, Къыбрыс ве Антиохиягъа барып чыкътылар.
Шу арада дагъылып кеткенлер Къуванчлы Хаберни ер юзюнде даркъатып башладылар.