Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Фаалиет 14:17 - Мукъаддес Китап

17 Озюни эр вакъыт акъылларына кетире эди. Коктен ягъмур ягъдырып, берекетли заманлар бере, тенинъизни аш-сувнен, юреклеринъизни къуванчнен толдурып, сизлерге эйилик япа эди, – деп къычырдылар.

Gade chapit la Kopi




Фаалиет 14:17
35 Referans Kwoze  

Эй, Сион халкъы, Алланъыз РАББИде къуван ве шенъленинъиз! О, ягъмурны сизге тамам кереги къадар береджек, ве, эвельки киби, кузьде ве баарьде ягъмурны ягъдыраджакъ.


Ер юзюне ягъмур ягъдырыр, тарлаларгъа сувлар акъызыр.


о вакъыт О, дегенини: «Мен топрагъынъызгъа вакъты-вакътына кузь ве баарь ягъмурларыны ёлларым ве сиз ашлыкъны джыярсынъыз, яш шарапны ве зейтюн ягъыны япарсынъыз.


Оны бакъымсыз къалдырып, кетеджегим; не пыталаджакъ, не чапаланаджакъ. Тикенлер ве кийик отлар оны басып аладжакъ; ягъмур булутларына онъа сув бермемеге буюраджагъым.


Бу дюньядаки зенгин адамларгъа буны буюр: олар гъурурланмасын, келип-кеткен зенгинликке дегиль, Аллагъа умют багъласынлар. О, бизге эр шейни бизим кейфленювимиз ичюн бол-бол бере.


Оларны да, Меним дагъымнынъ чевресини де берекетли япаджагъым ве вакътында ягъмурларны ягъдыраджагъым. Ягъмурлар берекет кетиреджеклер.


«РАББИ, бизим Алламыз озь вакътында, эм баарьде, эм кузьде бизге ягъмурларны бере, оракъ вакъты ичюн афталарны сайлай. Айдынъыз, Ондан къоркъайыкъ!» – деп тюшюнмедилер.


РАББИ ят халкълардан олгъанларны къорчалай, оксюзлерге ве тул апайларгъа ярдым эте, ярамайларнынъ ёлуны исе боза.


РАББИ санъа Озь зенгин хазинесини, кок къапуларыны ачаджакъ, топрагъынъа вакъты-вакътына ягъмур ягъаджакъ ве къолунъ эр бир япкъан ишини берекетли япаджакъ. Сен чокъ миллетлерге борджкъа береджексинъ, озюнъ исе борджкъа алмайджакъсынъ.


Мен сизге ягъмурны вакътына берерим, топракъ берекет кетирир, тарла тереклери де мейва берерлер.


Сиз исе душманларынъызны севинъиз, оларгъа яхшылыкъ япынъыз, ич бир къаршылыкъ беклемейип, оларгъа борджкъа беринъиз, чюнки Алла Озю шукюр этмеген яман адамларгъа биле мерамет эте. О вакъыт сизни буюк мукяфат беклейджек, ве сиз Юдже Алланынъ огъуллары оладжакъсынъыз.


Халкъларнынъ бош путлары ягъмур ягъдыралармы? Кок озю-озюнден ягъмур ягъдырамы? Сен – РАББИсинъ, бизим Алламызсынъ! Биз Санъа ишанамыз, тек Сен бутюн буларны япасынъ!


Баш чалгъыджы ичюн. Аль-махалат. Давутнынъ маскили.


Къаргъа: «Ерге тюш», – деп буюрыр, эм сагъанакъ, эм ягъмур Онынъ кучюне бойсуныр.


Олар енъильмез шеэрлерни ве берекетли топракъларны, чешит яхшы мал-мулькке толу эвлерни, къаядан кесильген къуюларны, юзюмликлерни ве зейтюн багъчаларыны, чокътан-чокъ мейва тереклерини тартып алдылар. Олар ашап тойдылар, семирип, Сенинъ япкъан буюк эйиликлеринъден кейфлендилер.


Чокъ вакъыт кечкен сонъ, къургъакълыкънынъ учюнджи йылында РАББИ Ильяскъа: – Бар, Ахавнынъ козюне корюн, сонъ Мен ер юзюне ягъмур йиберерим, – деди.


Ана ондан сонъ Коклердеки Бабанъызнынъ огъуллары олурсынъыз. О, Озь кунешине эмир эте, ве кунеш эм яхшы адамлар, эм яман адамлар устюне догъа. Алла инсафлылар ве инсафсызлар устюне ягъмур ягъдыра.


Лякин орталыкъта шенълик ве къуванч, туварларны, къой-эчкилерни соясыз, эт ашайсыз, шарап ичесиз; «Айдынъыз, ашап-ичейик! Ярын оледжекмиз де!» – дейсиз.


Оларнынъ ярдымынен Алла халкъларны суд эте, оларгъа бол-берекет ашны бере.


Чокъ адамлар: «Ким бизге яхшылыкъ косьтереджек?» – дейлер. Юзюнънинъ нуру устюмизни ярыкълатсын, я РАББИ!


Бильмейсинъиз, аджеба? Эшитмединъиз, аджеба? Энъ башындан сизлерге айтмадылармы? Дюнья насыл къурулгъаныны анъламайсынъызмы?


Эльчилер бу сёзлерни айтып, халкъны зорнен тынчландырдылар ве озьлерине къурбан чалмамагъа къандырдылар.


Бир адамдан эписи халкъларны яратып, оларгъа бутюн ер юзюнде даркъалып яшамагъа ёл берди, оларнынъ эвельден бельгиленген девирлерини, сынъырларынен яшайджакъ ерлерини тайин этти,


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite