2 Олар Раббиге ибадет эткенде ве аштан-сувдан вазгечкенде, Мукъаддес Рух оларгъа: – Барнабанен Саул Мен сайлагъан ишни япсынлар деп, оларны айырып Манъа беринъиз! – деди.
Амма мен даа анамнынъ къурсагъында олгъанымда, Алла мени сайлап алды ве Озь эйилигинен мени чагъырды.
Рабби Иса онъа: – Адымны тюрлю халкълар, падишалар ве Исраиль огъулларынынъ огюнде илян этмек ичюн, Мен бу адамны сайладым.
Мен бу Къуванчлы Хаберни даркъаткъан хаберджи, эльчи ве огретиджи олып къоюлгъаным.
Буларнынъ эписи – айны шу Рухнынъ ишидир. О, бу къабилиетлерни истегенине коре айры-айры багъышлай.
Иса Месихнинъ къулу Павел (Алла мени эльчи оларакъ сайлап, Къуванчлы Хаберни даркъатмагъа ёллады.
Мен исе бунынъ хаберджиси ве эльчиси, тюрлю халкъларгъа иман ве акъикъатны огретмек ичюн оджа олып тайинлендим. Акъикъатны айтам, ялан айтмайым.
О исе: «Сен бара бер! Мен сени узакъкъа, башкъа миллетлернинъ алдына ёллайджагъым», – деди.
Андан къайыкъкъа минип, Антиохиягъа ёл алдылар. (Анда олар махсус вазифе ичюн Алланынъ хайырына берильген эдилер, энди исе бу ишлерини битирген эдилер.)
О вакъыт мен юзюмни Рабби-Таалягъа чевирдим, чувал безинден япылгъан урбаны кийип, кульде отурдым, аштан-сувдан вазгечтим, Аллагъа ялварып, дува окъудым.
Архиппке буны айтынъыз: «Раббиде бойнунъа алгъан хызметни унутма, мытлакъа оны беджер».
тул къалгъан ве сексен дёрт йылдан берли тул олгъан эди. О, ич бир вакъыт Алланынъ Сарайындан тышарыгъа чыкъмай, гедже-куньдюз дувалар окъуп ве аштан-сувдан вазгечип, Аллагъа ибадет эте эди.
Сонъ Элкъана Рамагъа, эвине кетти. Бала исе руханий Элийнинъ янында РАББИге ибадет этмек ичюн къалды.
Чокъ шаатларнынъ огюнде менден эшиткен бутюн шейлерни ишанчлы адамларгъа айтып бер. О вакъыт олар да башкъаларны огретип олур.
Мен бу Къуванчлы Хабернинъ хызметчиси олдым, чюнки Алланынъ эйилик бахшышы манъа Онынъ къудрети ярдымынен берильди.
Даа аштан-сувдан вазгечкен ве дува окъугъан сонъ, Барнабанен Саулнынъ башына къолларыны къойдылар да, оларны йибердилер.
Корнелий джевап берип: – Бундан дёрт кунь эвель, айны шу вакъытта, саат учьте, мен эвимде дува окъумакъта эдим. Бирден йылтырагъан урба кийген бир адам огюмде пейда олды.
Пётр исе эп руя акъкъында тюшюнип отура эди. Мукъаддес Рух онъа: – Мына, учь адам сени къыдыра.
Мукъаддес Рух Филипке: – Бу арабагъа якъынлашып, янында кет! – деди.
Озь ашлыгъыны ораджакъ ишчилерни даа ёлласын деп, ашлыкънынъ Саибине ялварынъыз, – деди.
Аштан-сувдан вазгечкенде, экиюзьлюлер киби чырайынъызны сытып юрменъиз. Олар, аштан вазгечкенлерини адамларгъа бильдирмек ичюн, юзьлеринден къар ягъдырып юрелер. Сизге догърусыны айтам: олар энди мукяфатыны алалар.
О заман РАББИ Левий къабилесини айырды. Олар РАББИнинъ Васиет Сандыгъыны ташымакъ, РАББИнинъ огюнде турып, Онъа хызмет этмек ве Онынъ Адындан хайыр дувасыны окъумакъ керек оладжакъ эди. Бугунь де о, девам эте.
Ич кимсе бу урьметли ишни озь истегинен аламай. Адамны чагъырмакъ ве бу ишни онъа, Харунгъа киби, бермек тек Алла мумкюн.
Янымда тек Лука къалды. Маркны озюнънен берабер алып кель, о манъа хызмет ичюн файдалыдыр.
Амма сен эр шейге айыныкъ ол, агъырлыкъкъа даян, Къуванчлы Хаберни даркъат, хызметинъни яхшы беджер.
Агъыр иш яптым ве чокъ чекиштим, чокъ юкъусыз гедже корьдим, ачлыкъ ве сувсузлыкъ чектим, чокъ кере аштан-сувдан вазгечтим, сувукъ авада индже урбада юрдим.
котек ашагъанымызда, зынджырларда отургъанымызда, бизге къаршы чыкъкъанларгъа котерильгенимизде, агъыр иш эткенимизде, юкъусыз олгъанымызда, аштан-сувдан вазгечкенимизде, хызмет этемиз.
Бири-биринъизден баш тартманъыз. Тек озьара келишкен сонъ, аштан-сувдан вазгечмек ве дува окъумакъ ичюн, вакътынджа айры олмакъ мумкюн. Сонъ кене берабер олунъыз, ёкъса озюнъиз берабер ятмагъанынъыздан файдаланып, Шейтан сизлерни ёлдан ураджакъ.
Алланынъ эйилигинен Иса Месих мени халкъларгъа хызмет этмеге ёллады, ве, Мукъаддес Рух халкъларны азиз этсин ве Алла оларны, истегенине бахшыш киби, къабул этсин деп, мен руханийге ошап, Алланынъ Къуванчлы Хаберини бильдирем.
Хабер этмеге ёлланылмасалар, насыл хабер этеджеклер? Язылгъаны киби, хайырлы хаберни кетиргеннинъ келюви не къадар хоштыр!
Озюнъизге ве бутюн сюрюге, яни Алланынъ иманлылар джемиетине, козь-къулакъ олунъыз. Мукъаддес Рух сизлерни джемиетке къаравул ве чобан этип къойды, Алла оны Озь къанынынъ фиятына сатын алды.
Бизлер исе дуваларнен ве Алланынъ Сёзюни огретюв хызметинен мешгъуль олайыкъ, – дедилер.
Сонъ Давут левийлилернинъ базыларыны РАББИнинъ Сандыгъы янында хызмет этмек, Исраильнинъ Алласы РАББИни алгъышламакъ, шукюрлер этмек ве Оны юксельтмек ичюн къойды.
Бундан сонъ Рабби даа етмиш эки адам сайлап айырды да, оларны Озю бармагъа истеген эписи шеэрлер ве ерлерге Озюнинъ огюнден экишер-экишер ёллады.
Анда Юсуф адлы, Къыбрыста догъгъан бир левийли бар эди. Эльчилер онъа Барнаба, яни «Гонъюль Алыджы» деген ад бергенлер.
Мукъаддес Рух ёллагъаны киби, Барнабанен Саул ёлгъа чыкъып, Селевкея шеэрине кельдилер. О ерден Къыбрыс адасына кечтилер.