Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Фаалиет 10:36 - Мукъаддес Китап

36 Алла Озь Сёзюни Исраиль огъулларына ёллап, Иса Месихнинъ ярдымынен барышыкъ илян этти. Шу Иса – эписининъ Раббисидир.

Gade chapit la Kopi




Фаалиет 10:36
57 Referans Kwoze  

Иса оларгъа якъынлашып, лафыны башлады: – Манъа кокте де, ерде де бутюн акимиет берильди.


Бойледже, бутюн Исраиль халкъы буны къатты бильсин ки, Алла сизлер хачкъа мыхлагъан бу Исаны Рабби ве Месих япты!


Олар Къозунен дженк этеджеклер, амма Къозу оларны енъеджек, чюнки Къозу – раббилернинъ Раббиси ве падишаларнынъ Падишасыдыр. Онен берабер олгъанлар – чагъырылгъан ве сайлангъан ишанчлы адамлардыр.


Мен тирим. Ольген эдим, амма бакъ, энди Мен эбедиен тирим. Менде олюлерни тирильтмеге кучю бар, Манъа олюлернинъ дюньясынынъ къапусыны ачып олгъан анахтарлары берильгендир.


Месих исе кокке котерилип, шимди Алланынъ онъ тарафында олаята; Алла Онъа мелеклерни, акимиетлерни ве кучьлерни бойсундырды.


Алла Месихнинъ аякълары астына бутюн барлыкъны ташлады. Амма «бутюн барлыкъны ташлады» дегенде, белли ки, бутюн барлыкъны Месихке бойсундыргъан Алланы козьде тутмай.


Онынъ урбасы ве баджагъында ойле бир ад язылгъан: «Падишаларнынъ Падишасы ве раббилернинъ Раббиси».


Ишанчлы Шаат, олюлер ичинден биринджи олып тирильген ве ер юзюндеки падишаларнынъ Султаны олгъан Иса Месих де сизге эйилик ве тынчлыкъ-аманлыкъ берсин! О, бизни севгени ичюн, Озь къаныны тёкип, бизни гуналарымыздан къуртаргъаны


Эбедий васиетнинъ къанына бакъып, къойларынынъ буюк Чобаны, Раббимиз Исаны олюлерден тирильткен, тынчлыкъ-аманлыкъ берген Алла,


ве эр бир тиль: Иса Месих – Раббидир, деп танысын ве бойле этип, Алла Бабаны шуретлесин.


Биринджи адам ерден, топракъ тозундан пейда олды. Экинджи адам исе коктен кельди.


Месихнинъ эм яшагъаны, эм ольгенининъ макъсады – олюлернинъ ве тирилернинъ Раббиси олмакътыр.


О вакъыт Павелнен Барнаба джесюрликнен джевап берип: – Алланынъ Сёзюни биринджи невбетте сизге кетирмек керек эди. Амма сизлер Оны ред этип, озьлеринъизни эбедий аяткъа ляйыкъ корьмесенъиз, биз башкъа халкъларгъа мураджаат этеджекмиз.


Биз сизлерге кетирген Къуванчлы Хаберимиз бойле: Алла Исаны тирильтип, бабаларымызгъа берген сёзюни бизлер, оларнынъ балалары ичюн беджерди. Зебур китабынынъ экинджи йырында язылгъаны киби: «Сен Меним Огълумсынъ. Бугунь Мен Санъа Баба олдым».


Стефаннынъ ольдюрильмесинен башлангъан айдалув нетиджесинде даркъалып кеткен иманлылар Алланынъ Сёзюни еудийлерден гъайры ич кимсеге бильдирмейип, Фенике, Къыбрыс ве Антиохиягъа барып чыкътылар.


Исраиль халкъы гуналарындан тёвбе этсин ве багъышлав алсын деп, Алла Исаны Озь къудретинен юксельтип, Укюмдар ве Къуртарыджы этип къойды.


Ерусалимден башлап, эписи халкъларгъа илян этиледжектир ки, Месихнинъ Адынен тёвбе этселер, гуналары багъышланаджакълар.


Бабам Манъа эр шейни берди. Бабадан башкъа кимсе Огълуны бильмей. Огълундан башкъа эм де Огълу ачмагъа истеген адамдан гъайры кимсе Бабаны бильмей.


Лякин ёлуны джойгъан къойларгъа – Исраиль халкъынынъ алдына барынъыз.


– Мына, Мен хаберджимни ёллайым. О, Меним огюмде ёлны азырлайджакъ. О вакъыт сиз къыдыргъан Рабби апансыздан Озь Сарайына келеджек. Сиз истеген васиет хаберджиси шимди келеята, – дей Ордуларнынъ РАББИси.


Сен де, Вифлеем-Эфрата, Ехуданынъ баш шеэрлери арасында кичик олсанъ да, сенден Мен ичюн Исраильнинъ Башлыгъы чыкъаджакъ. Онынъ тамырлары заманларнынъ башындан, эбедийликтен келип чыкъа.


Лякин Ехуда эвине мерамет этеджегим. Не яй, не къылыч, не дженк, не атлар ве атлылар оларны къуртараджакъ, олар Алласы РАББИнинъ кучюнен къуртуладжакъ.


ве олар Мени макътайджакълар. Узакътаки ве якъындакилерге тынчлыкъ-аманлыкъ олсун! – дей РАББИ. – Мен оларны яхшы этеджегим!


Шенъликнен чыкъаджакъсынъыз, тынчлыкъ-аманлыкънен сизни алып кетеджеклер, дагълар ве байырлар огюнъизде тюркю йырлайджакълар, чёльдеки эписи тереклер сизге эль чырпаджакълар.


Бизге бир Бала догъды, бизге бир Огъул берильди! Омузлары устюне акимиет къоюлды. Онъа «Аджайип», «Насиатчы», «Кучьлю Алла», «Эбедий Баба», «Аманлыкъ Падишасы» дейджеклер.


Мына, Рабби Озю сизге алямет береджек. Бакъынъыз, къыз юклю олып, огъул догъаджакъ, адыны Иммануэл къояджакълар.


Козьлери семизликтен патлап чыкъар, юреклери яман фикирлерни догъар.


«Токътанъыз да, билинъиз: Мен – Аллам. Халкълар арасында Мени юксельтеджеклер, ер юзюнде Мени юксельтеджеклер».


Алла онынъ ортасында, о, тепренмез. Танъ аткъанынен Алла Озь шеэрине ярдым этер.


Бу сонъки куньлерде исе О, бизге Озь сёзлерини Огълунынъ ярдымынен айта эди. Алла дюньядаки эр шейни Озь Огълунен яратып, Онъа бутюн барлыкъны мирас оларакъ берген.


Озюнен эр бир шейни Онынъ ярдымынен барыштырмагъа, ердеки ве коклердеки эр бир шейлерге хачта тёкюльген къаны ярдымынен тынчлыкъ-аманлыкъ кетирмеге истеди.


къаранлыкъ ве олюм кольгеси тюбюнде яшагъанларны ярыкълатаджакъ, бизге барышыкъ ёлуны косьтереджек.


Ягъя пейгъамбер адамларнынъ сувгъа батырылып чыкъкъаныны огреткен сонъ, Галилеядан башлап бутюн Еудиеде олгъан шейлерни сизлер билесиз.


Иманымыз ичюн акъланып, Раббимиз Иса Месихнинъ ярдымынен бизим Алланен арамызда тынчлыкъ-аманлыкъ кельди.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite