7 Устюне сыкъ-сыкъ ягъгъан ягъмурны синъдирген ве койлюлер ичюн файдалы осюмлик берген топракъ Алладан берекет ала.
Озьлеринъиз инсафлы ишлер сачынъыз ве ишанчлы севгини джыярсынъыз. Юреклеринъизнинъ къазылмагъан топрагъыны къазынъыз, чюнки РАББИни къыдырмагъа вакъыт кельди. О заман РАББИ кельгенде, сизге акъикъатны ягъдыраджакъ.
Сувсагъан топракъкъа сувларны, къуру ерге озенлерни акъызаджагъым. Балаларынъа Рухумны тёкеджегим, эвлятларынъа багъышлавымны береджегим.
Агъа-къардашларым, Раббининъ къайтаджагъына къадар сабыр этинъиз. Бакъынъыз, топракъны ишлеген адам топракънынъ къыйметли берекетини беклей, кузь ве баарь ягъмурлары ягъаджагъына ишанып сабыр эте.
Оларны да, Меним дагъымнынъ чевресини де берекетли япаджагъым ве вакътында ягъмурларны ягъдыраджагъым. Ягъмурлар берекет кетиреджеклер.
Мени акъикъатынъ ёлуна догърулт ве огрет мени, чюнки Сен – Къуртарыджы Алламсынъ, мен Санъа эр кунь ишанам.
Алтынджы йылы Мен сизге ойле берекет берерим ки, топракъ учь йыллыкъ махсулыны догъар.
Эвимде аш олсун деп, эпинъиз онда бир пайларынъызны анбар ханелерине кетиринъиз. Мени, ич олмагъанда, бунен сынанъыз, – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Кореджексинъиз ки, коклернинъ къапуларыны сизге ачаджагъым, устьлеринъизге толып-ташкъан берекет ягъдыраджагъым.
Якъуп бабасынынъ янына келип, оны опьти. Исхакъ онынъ урбасындан кельген къокъуны алып, оны багъышлап, бойле деди: – Мына, меним огълумнынъ къокъусы – РАББИ багъышлагъан тарладан кельген къокъу дайын.
Сонъ Алла: – Топракъ осюмликлерни: урлугъыны берген отларны ве чешитине коре урлугъы ичинде олгъан махсул берген мейва тереклерини осьтюрсин, – деди. Ойле де олды.
Эр бир сорагъан ала, къыдыргъан тапа, такъырдаткъангъа къапуны ачалар.
Чалышкъан койлю берекеттен озь пайыны биринджи олып алмакъ керек.